Wstecz 
Termin implementacji został określony na 10 stycznia 2020r. Obecnie procedowany projekt ustawy o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu oraz niektórych innych ustaw z dnia 4 marca 2020 r., zawiera szereg istotnych zmian dla podmiotów uczestniczących w obrocie gospodarczym, związanych bezpośrednio z tzw. CRBR – Centralnym Rejestrem Beneficjentów Rzeczywistych. CRBR to rządowa baza danych, w której gromadzone są informacje na temat tzw. beneficjentów rzeczywistych. Brak wpisu lub błędny wpis do CRBR zagrożony jest karą do 1.000.000,00 zł. W kontekście tak dużej odpowiedzialności finansowej, wprowadzane zmiany są o tyle istotne, że poszerzają katalog
podmiotów obowiązanych do składania wpisu do rejestru, a także rozszerzają definicję samego „beneficjenta rzeczywistego”.
Beneficjent rzeczywisty
Doprecyzowano pojęcie beneficjenta rzeczywistego w przypadku trustu. W projekcie jest to:
biegli rewidenci, zewnętrzni księgowi i doradcy podatkowi oraz jakakolwiek inna osoba, które zobowiązuje się udzielić, bezpośrednio lub za pośrednictwem innych osób, z którymi ta inna osoba jest powiązana, pomocy materialnej, wsparcia lub porad w sprawach podatkowych w ramach podstawowej działalności gospodarczej lub zawodowej,
przedsiębiorcy prowadzący działalność polegającą na obrocie lub pośrednictwie w obrocie dziełami sztuki, przedmiotami kolekcjonerskimi oraz antykami, w tym gdy działalność taka jest prowadzona w galeriach sztuki lub domach aukcyjnych, a także przechowywaniu, obrocie lub pośrednictwie w obrocie ww. towarami - gdy działalność taka jest prowadzona z wykorzystaniem wolnego portu, rozumianego jako
strefa lub pomieszczenie, na obszarze których towary są traktowane jako nieznajdujące się na obszarze celnym państw członkowskich lub państw trzecich, w tym z wykorzystaniem wolnego obszaru celnego (w zakresie transakcji o wartości równej lub przekraczającej równowartość 10 000 euro, bez względu na to, czy transakcja jest przeprowadzana jako pojedyncza operacja, czy klika operacji, które wydają się być ze sobą powiązane).
Ponadto, katalog obowiązanych do zgłaszania informacji o swoich beneficjentach
rzeczywistych i ich aktualizacji w CRBR rozszerzyć ma się o:
trusty, których powiernicy lub osoby zajmujące stanowiska równoważne:
a) mają miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium RP, lub
b) nawiązują stosunki gospodarcze lub nabywają nieruchomość na terytorium RP, w imieniu lub na rzecz trustu,
spółki partnerskie,
europejskie zgrupowania interesów gospodarczych,
spółki europejskie,
spółdzielnie,
spółdzielnie europejskie,
stowarzyszenia podlegające wpisowi do KRS,
fundacje
Głównym celem istnienia Centralnego Rejestru Beneficjentów Rzeczywistych jest
przeciwdziałanie praniu pieniędzy (czyn z art. 299 Kodeksu karnego) i finansowaniu
terroryzmu (czyn z art. 165a Kodeksu karnego). Poprzez obowiązek wpisu do rejestru,
utrudnione ma być ukrycie działalności przestępczej w skomplikowanych powiązaniach
struktur spółek oraz grup kapitałowych. Ocena ryzyka prania pieniędzy i finansowania
terroryzmu jest dokonywana przez instytucje obowiązane nie tylko przy nawiązywaniu
współpracy z danym podmiotem, ale także przez cały okres trwania relacji pomiędzy danym podmiotem a instytucją obowiązaną – powinna być na bieżąco aktualizowana.
W przypadku podejrzenia procederu prania pieniędzy instytucja taka jest zobligowana
do przekazania informacji do Generalnego Inspektora Informacji Finansowej (GIIF).
W przypadku jednak, gdy okoliczności sprawy wypełniają znamiona czynu z art. 299 Kodeksu karnego czy art. 165a Kodeksu karnego, instytucja obowiązana jest także do zawiadomienia prokuratury.
Zgodnie z treścią art. 299 karze podlega osoba, której działanie polega na tym, że obraca
(przyjmuje, posiada, używa, przekazuje lub wywozi za granicę, ukrywa, dokonuje transferu lub konwersji, pomaga w przenoszeniu własności lub posiadania) środkami płatniczymi, instrumentami finansowymi, papierami wartościowymi, wartościami dewizowymi, prawami majątkowymi lub innym mieniem ruchomym lub nieruchomościami, pochodzącymi z korzyści związanych z popełnieniem czynu zabronionego albo też podejmuje inne czynności, które mogą udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie ich przestępnego pochodzenia lub miejsca umieszczenia, ich wykrycie, zajęcie albo orzeczenie przepadku. Karze podlega także osoba, która jest pracownikiem lub działa w imieniu lub na rzecz instytucji związanych z rynkiem
finansowym (banku, instytucji finansowej lub kredytowej lub innego podmiotu, na którym na podstawie przepisów prawa ciąży obowiązek rejestracji transakcji i osób dokonujących transakcji) przyjmuje, wbrew przepisom, środki płatnicze, instrumenty finansowe, papiery wartościowe, wartości dewizowe, dokonuje ich transferu lub konwersji, lub przyjmuje je w innych okolicznościach wzbudzających uzasadnione podejrzenie, że pochodzą z przestępstwa.
Z kolei zaś przestępstwem z art. 165a określanym jako finansowanie terroryzmu jest
gromadzenie, przekazywanie lub oferowanie środków płatniczych, instrumentów finansowych, papierów wartościowych, wartości dewizowych, praw majątkowych lub innego mienia ruchomego lub nieruchomości w zamiarze sfinansowania przestępstwa o charakterze terrorystycznym. Karze podlega ponadto osoba, która udostępnia ww. mienie zorganizowanej grupie, związkowi, osobie biorącej udział w takiej grupie/związku, które mają zamiar popełnienia takiego przestępstwa.
Zatem jeśli instytucja obowiązana stwierdzi, że zachowanie ma charakter wyżej
wymienionych czynności, jest prawnie zobowiązana do zgłoszenia swoich obserwacji
odpowiednim organom. Warto w tym kontekście wspomnieć, że niezwłoczne
niezawiadomienie organów ścigania o przestępstwie jest karane na podstawie art. 240 Kodeksu karnego i grozi karą pozbawienia wolności do lat trzech. Wykonywanie obowiązków związanych z przeciwdziałaniem praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu jest więc nie tylko istotne z punktu widzenia porządku publicznego czy bezpieczeństwa wewnętrznego państwa, ale także z punktu widzenia przedsiębiorcy, ponieważ ich niewykonywanie lub wykonywanie nieodpowiednie jest zagrożone zarówno dotkliwymi sankcjami finansowymi, jak i odpowiedzialnością karną.
Stan prawny na dzień 30.04.2021 r.
Wspólnik zarządzający naszej kancelarii Bartosz Armknecht, specjalizujący się między innymi prawie sportowym, został nominowany do tytułu Lidera Sport Biznes Polska 2022 w Plebiscycie organizowanym przez Stowarzyszenie Sport Biznes Polska.
Czytaj dalej
W dniu 22 maja 2018 r. w sprawie pod sygn. akt III CZP 102/17, Sąd Najwyższy podjął uchwałę w składzie siedmiu sędziów, w której udzielił odpowiedzi na putania prawne związane z prawem spadkowym, a dotyczące złożenia przez rodziców w imieniu małoletniego dziecka oświadczenia o odrzuceniu spadku jest czynnością przekraczającą zakres zwykłego zarządu majątkiem dziecka. Sąd Najwyższy udzielił odpowiedzi na następujące pytania: "1. Czy złożenie przez rodziców, jako przedstawicieli ustawowych dziecka powołanego do dziedziczenia, oświadczenia w imieniu dziecka na podstawie art. 1015 § 1 k.c. o odrzuceniu spadku, którego pasywa wyczerpują lub przewyższają wartość aktywów, stanowi czynność przekraczającą zakres zwykłego zarządu majątkiem dziecka w rozumieniu art. 101 § 3 k.r.o.? 2. Czy - w przypadku oceny, iż w danym stanie faktycznym oświadczenie w imieniu dziecka na podstawie art. 1015 § 1 k.c. o przyjęciu lub o odrzuceniu spadku jest czynnością przekraczającą zakres zwykłego zarządu majątkiem dziecka - złożenie do sądu przez rodziców wniosku o zezwolenie na złożenie stosownego oświadczenia nie ma wpływu na bieg terminu określonego w art. 1015 § 1 k.c., czy też ma wpływ na bieg przedmiotowego terminu wobec dopuszczalności zastosowania analogii z przepisów normujących bieg terminu przedawnienia? 2 3. W przypadku przyjęcia, że złożenie do sądu opiekuńczego wniosku o zezwolenie na złożenie oświadczenia na podstawie art. 1015 § 1 k.c. ma wpływ na bieg terminu określonego w tym przepisie, to czy polega on na tym, że: 3.1.) następuje zawieszenie biegu terminu określonego w art. 1015 § 1 k.c. na czas trwania postępowania przed sądem opiekuńczym, albo 3.2.) następuje przerwanie biegu tego terminu, albo 3.3.) termin nie biegnie od chwili złożenia do sądu opiekuńczego wskazanego wniosku do chwili uprawomocnienia się postanowienia sądu opiekuńczego zezwalającego na złożenie oświadczenia o określonej treści oraz w czasie niezbędnym do złożenia oświadczenia bez nieuzasadnionej zwłoki, chyba że wskazany termin, uwzględniając czas trwania postępowania opiekuńczego, jeszcze nie upłynął; wtedy złożenie oświadczenia może nastąpić w dowolnej chwili, przed upływem sześciu miesięcy od dowiedzenia się przez przedstawiciela ustawowego o tytule powołania małoletniego do spadku?" prawo spadkowe kancelaria gdynia prawnik spadki stwierdzenie nabycia spadku prawo spadkowe kancelaria prawa spadkowego gdynia radca prawny spadki gdynia stwierdzenie nabycia spadku dział spadku prawnik gdynia kancelaria prawna trójmiasto gdańsk gdynia sopot wejherowo reda rumia prawnik adwokat spadki
Czytaj dalej