Wstecz
Prawo europejskie

BREXIT a sprawy cywilne. Wpływ Brexitu na sprawy sądowe…

Czy Brexit ma wpływ na postępowanie cywilne? Właściwość miejscową sądu, właściwe prawo? Sposób doręczeń?

Wyjście Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej spowodowało wiele problemów związanych ze stosowaniem prawa. Głównym aktem regulującym zasadnicze kwestie stosunków prawnych między tymi podmiotami jest Umowa o handlu i współpracy między Unią Europejską, Europejską Wspólnotą Energii Atomowej, z jednej strony, a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, z drugiej strony z 2020 roku, która liczy blisko 1500 stron. Jednak tak obszerny akt nie obejmuje zagadnień określających ramy działania w sprawach cywilnych

Jurysdykcja i uznawanie orzeczeń w sprawach cywilnych

Do wszystkich postępowań w sprawach cywilnych wszczętych przed 31 grudnia 2020 roku stosowane będą przepisy rozporządzenia Bruksela I bis (Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1215/2012 z dnia 12 grudnia 2012 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych). Wynika to z ustaleń zawartych w umowie o wystąpieniu Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej.

Większy problem związany jest z postępowaniami rozpoczętymi w roku 2021.

Jak wspomniano wcześniej, umowa o współpracy nie określa zasad uznawania i wykonywania orzeczeń oraz jurysdykcji sądowej w sprawach cywilnych. W powyższych sprawach stosowana będzie Konwencja Haska z 30 czerwca 2005 roku o umowach dotyczących właściwości sądu, której stronami są między innymi Unia Europejska (od 2015 roku) i Wielka Brytania (od 1 stycznia 2021 roku), a co za tym idzie, przepisy konwencji będą miały zastosowanie do wszystkich państw członkowskich.

Na podstawie Konwencji, jurysdykcje przyznaje się sądowi państwa będącego jej sygnatariuszem, o ile wskazano go w ważnej umowie o jurysdykcję wyłączną. Konwencja haska nie jest jednak regulacją wystarczającą, nie stosuje się jej do umów o jurysdykcję związaną  ze stosunkiem pracy oraz wtedy, gdy stroną takiej umowy jest osoba fizyczna, która działa w sprawach osobistych, nie gospodarczych. Jej luki Konwencji będą zapełniały przepisy prawa krajowego.

Wielka Brytania stara się, od połowy 2020 roku, o przystąpienie do Konwencji z Lugano o jurysdykcji i uznawaniu oraz wykonywaniu orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych z 2007 roku. Konwencja ta reguluje między innymi sprawy dotyczące stosunku pracy, alimentacji, czy sprawy deliktowe.  Brytyjczycy chcieliby, aby konwencja wywoływała skutki od 1 stycznia 2021 roku. Dopiero przystąpienie do tej Konwencji zbliży system jurysdykcji i uznawania orzeczeń do stanu sprzed wyjścia Wielkiej Brytanii z UE. Jednak w tym momencie UE nie wyraziła jeszcze zgody na dołączenia Zjednoczonego Królestwa do tej konwencji.

Właściwość prawa

Tutaj brak jest wszelkich wątpliwości. Wielka Brytania włączyła rozporządzenia Rzym I i Rzym II do własnego prawa krajowego, co skutkuje tym, że zasady określania właściwego prawa zostają niezmienione względem regulacji UE.

Doręczenia

Wraz z początkiem roku 2021 unijna regulacja dotycząca doręczeń zawarta w rozporządzeniu w sprawie doręczania dokumentów sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych lub handlowych straciła zastosowanie w sprawach między państwami UE a Zjednoczonym Królestwem.

Aktualnie obowiązującą regulacją dotyczącą tej materii jest Konwencja Haska o doręczaniu dokumentów sądowych i pozasądowych, której stroną jest Wielka Brytania. Akt prawny dopuszcza trzy możliwości doręczania. Są one wyraźnie oddzielone względem formalności. Tak więc pierwszym sposobem jest doręczenie poprzez organ centralny. Kolejną metodą jest doręczenie bezpośrednio przez przedstawicieli dyplomatycznych lub konsularnych albo inne właściwe osoby. Najmniej formalną metodą jest przesłanie dokumentów powszechną pocztą.

Doręczenia w relacji Polska – Wielka Brytania

Polska i Wielka Brytania związane są od 1931 roku Konwencją w przedmiocie postępowania w sprawach cywilnych i handlowych. Wyjście Zjednoczonego Królestwa z UE niejako „przypomniało” o istnieniu tego aktu. Konwencja dopuszcza kilka sposobów doręczenia. Pierwszym z nich jest doręczenie za pośrednictwem wskazanego w akcie organu. Ze strony Polskiej jest to Ministerstwo Sprawiedliwości, a po stronie Wielkiej Brytanii jest to „Senior Master of the Supreme Court of Judicature”. Kolejnymi sposobami są doręczenia:

przez urzędnika konsularnego, działającego za kraj pochodzenia;
przez agenta wyznaczonego w tym celu bądź przez władzę sądową kraju pochodzenia, bądź przez stronę, na której wniosek pismo zostało wystawione;
przez pocztę, lub
jakimkolwiek innym sposobem doręczenia, który nie sprzeciwia się ustawom obowiązującym w chwili doręczenia w kraju wykonania.
Współpraca sądowa

Wciąż brak jest jasnego sposobu działania w przypadku współpracy sądowej w sprawach cywilnych. Na dzień dzisiejszy, strony postępowania zmuszone są do stosowania przepisów obowiązujących w danym kraju lub wynikających w konkretnych konwencji międzynarodowych. Jako przykład można podać Konwencję o przeprowadzeniu dowodów za granicą w sprawach cywilnych lub handlowych z 1970 roku, której stroną Polska jest od 1996 roku.

Ochrona danych osobowych

Postanowienia umowy o handlu i współpracy wprowadzają przepisy przejściowe, na mocy których transfer danych może odbywać się na podstawie aktualnych przepisów przez cztery miesiące od wejścia umowy w życie. Okres może być przedłużony o dodatkowe dwa miesiące, jeśli nie pojawi się sprzeciw stron umowy. Maksymalnie okres przejściowy może obowiązywać do 1 lipca 2021 roku. Aktualna regulacja wprowadza stan, w którym transfery danych do Wielkiej Brytanii nie są postrzegane jako transfery do państwa trzeciego. Skutkuje to tym, że administratorzy danych nie muszą wprowadzać dodatkowych wymogów, jakie przewidywane są w rozdziale V RODO. Z upływem okresu przejściowego Wielka Brytania będzie traktowana jako państwo trzecie i stosować będzie się regulacje zawarte we wcześniej wspomnianym rozdziale RODO.

Stan prawny na 30.04.2021 r.

Słowa kluczowe:

Hashtagi: #brexit, #sprawycywilne, #rodo, #postępowaniecywilne, #wyjściewielkiejBrytaniizUE, #doręczenia, #właściwośćprawa, #jurysdykcja, #adviser1989, #postępowaniecywilne, #sprawyspadkowe

Sprawdź pozostałe nasze wpisy

Wstecz
Prawo sportowe 13.06.2022
[Prawo sportowe] Kontrakt trenerski w piłce nożnej - umowa o pracę lub świadczenie usług

Kontrakt trenerski, a właściwie umowa o świadczenie usług albo pracy (umowa o pracę) w charakterze trenera piłki nożnej, jest regulowana postanowieniami uchwały Zarządu Polskiego Związku Piłki Nożnej (PZPN) nr XII/189 z 12 grudnia 2014 roku dot. Zasad regulujących stosunki pomiędzy klubem sportowym a trenerem piłki nożnej (tekst jednolity przyjęty uchwałą Zarządu PZPN nr IX/146 z dn. 04 listopada 2020 r., dalej: „Uchwała PZPN”). prawo sportowe kancelaria, prawo sportowe kancelaria gdynia, umowa trenera w piłce nożnej, kontrakt trenerski kancelaria, kontrakt trenerski prawnik, prawo sportowe kancelaria, kancelaria prawa sportowego, https://adviser.law/prawo-sportowe Kontrakt trenerski w sporcie obok umów transferowych oraz przede wszystkim kontraktów zawodniczych, jest jedną z najczęściej zawieranych umów w obrocie sportowym. Na podstawie kontraktu trenerskiego, trenerowi powierzany jest zasadniczy obowiązek, który ogólnie można ująć jako trenowanie zespołu lub zawodnika. Niemniej kontrakty trenerskie w sporcie, niejednokrotnie zawierają szereg dodatkowych postanowień, dotyczących m.in. budowy wizerunku klubu, uczestnictwa w rozwoju klubu np. poprzez tworzenie planów i strategii trenowania zawodników. Ze względu na różnorodność norm prawa sportowego w obrębie różnych dyscyplin sportowych, umowa o trenowanie, zwana również umową o świadczenie usług trenerskich oraz przede wszystkim jako kontrakt trenerski w różnych dyscyplinach, może być odmiennie uregulowany.

Czytaj dalej
Prawo na co dzień
Dyrektywa Omnibus Konsumencie czy wiesz jakie otrzymasz prawa?

Świat cyfrowy rozwija się, a wraz z nim powstają nowe możliwości sprzedaży towarów i usług. Ustawodawca unijny zauważył, że konsument nie jest wystarczająco chroniony w sieci i może paść ofiarą nieuczciwych dostawców dóbr i usług. Wprowadzono zatem Dyrektywę Omnibus, która już niedługo stanie się częścią polskiego systemu prawnego. W poniższym artykule przedstawiamy najważniejsze uprawnienia konsumenta i obowiązki przedsiębiorcy wynikające z tej Dyrektywy.

Czytaj dalej