Wstecz
Prawo cywilne

Przerwanie biegu przedawnienia

Przerwanie biegu terminu przedawnienia zgodnie z art. 123 k.c. następuje przez każdą czynność przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia roszczenia, uznanie roszczenia oraz wszczęcie mediacji.

W obecnym stanie prawnym czynnością podjętą bezpośrednio w celu dochodzenia roszczenia jest złożenie wniosku o zawezwanie do próby ugodowej. Powstaje jednak pytanie czy drugie i kolejne wezwania do próby ugodowej, jak i wnioski o wszczęcie mediacji również skutkują przerwaniem biegu przedawnienia. Orzecznictwo w tej kwestii nie jest jednolite.

Spór ten został rozstrzygnięty w projekcie ustawy o zmianie kodeksu cywilnego, którego przyjęcie planowane jest na IV kwartał 2020 roku. Projekt ten wprowadza regulację zgodnie z którą tylko pierwsze zawezwanie do próby ugodowej jak i pierwszy wniosek o wszczęcie mediacji przerywają bieg terminu przedawnienia. Zmiana ta w ocenie ustawodawcy da stronom jasny obraz sytuacji procesowej oraz przywróci instytucji zawezwania do próby ugodowej oraz mediacji ich pierwotny cel jakim jest zawarcie ugody.

 

Stan prawny na dzień: 30.04.2021 r.

Sprawdź pozostałe nasze wpisy

Wstecz
Ochrona danych
Jak wygląda praca w godzinach nadliczbowych w polskim prawie?

Każda praca, którą pracownika wykonuje ponad obowiązujące go normy czasu pracy oraz ponad obowiązujący go przedłużony dobowy wymiar czasu pracy jest pracą w godzinach nadliczbowych. Praca na takich zasadach dopuszczalna jest w dwóch przypadkach określonych w art. 151 kodeksu pracy:

  • występuje konieczność prowadzenia akcji ratunkowej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii,
  • zachodzą szczególne potrzebny pracodawcy (pracownik w roku może pracować w ten sposób tylko 150 godzin).

Czytaj dalej
Prawo spółek 09.01.2025
[Prawo spółek handlowych] Jak wykazać bezskuteczność egzekucji przeciwko spółce? Odpowiedzialność członków zarządu za zobowiązania spółki – wobec orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 13 grudnia 2024 r.

Sąd Najwyższy w postanowieniu z 13 grudnia 2024 r. w sprawie pod sygn. I CSK 429/24),podkreślił kluczowe aspekty odpowiedzialności członków zarządu za zobowiązania spółki, wynikające z art. 299 § 1 Kodeksu spółek handlowych (k.s.h.). Wyrok dotyczy fundamentalnych zasad wykazania bezskuteczności egzekucji wobec spółki, a także obowiązków dowodowych członków zarządu w przypadku egzekucji skierowanej do poszczególnych składników majątku. Wykazanie bezskuteczności egzekucji przeciwko spółce (art. 299 § 1 k.s.h.) wymaga co do zasady wszczęcia egzekucji z całości majątku spółki; pominięcie niektórych składników majątku nie zwalnia jednak per se członka zarządu z ponoszenia odpowiedzialności za zobowiązania spółki. Członek zarządu jest wolny od tej odpowiedzialności, jeżeli wykaże, że egzekucja z pominiętych składników majątku mogła przynieść realny skutek.

Czytaj dalej