
Czy wiesz, że... Z początkiem lipca 2021 roku ma zniknąć Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej (CEIDG)
Czytaj dalejW dniu 11 grudnia 2020 r. Sąd Najwyższy rozpoznając sprawę o sygn. akt II CSK 136/20 (publ. SIP Lex nr 3092592) wydał postanowienie którym rozwiał dotychczas istniejące wątpliwości dotyczące konsekwencji procesowych niedoręczenia stronie odpisu pisma procesowego przeciwnika, oraz dokonał wykładni artykułu 6268 § 2 k.p.c.
W skardze kasacyjnej strona skarżąca wskazała, że zaskarżone postanowienie wydane zostało przez Sąd drugiej instancji bez uwzględnienia nieważności postępowania, wynikającego z pozbawienia jej możności obrony swoich praw. W ocenie skarżącej Sąd Okręgowy rozstrzygnął sprawę w oparciu o pismo, które zostało jej doręczone dopiero po wydaniu orzeczenia. Sąd uniemożliwił jej w ten sposób ustosunkowanie się do tego pisma przed wydaniem orzeczenia, co skutkowało naruszeniem zasady równości stron w postępowaniu sądowym.
W omawianym postanowieniu Sąd Najwyższy przypomniał, że zgodnie z orzecznictwem niedoręczenie stronie odpisu pisma procesowego przeciwnika z reguły nie powoduje nieważności postępowania z przyczyn określonych w art. 379 pkt 5 k.p.c., natomiast może być traktowane jako uchybienie, które mogło mieć wpływ na rozstrzygnięcie sprawy, co wymaga sformułowania stosownego zarzutu naruszenia przepisów postępowania. W orzeczeniu wskazano, że ocena, czy wskutek niedoręczenia pisma strona została pozbawiona możności obrony swoich praw, musi być dokonywana z uwzględnieniem okoliczności konkretnej sprawy, a więc nie tylko etapu postępowania, ale również rodzaju pisma i czynności procesowej, której uchybienie w zakresie doręczenia dotyczy. W rozpoznawanej sprawie niedoręczenie pisma nie pozbawiało wnioskodawczyni możliwości obrony i nie prowadziło do nieważności postępowania bowiem wnioskodawczyni miała możliwość podjęcia obrony przed podniesionymi w nim twierdzeniami i zarzutami, gdyż treść niedoręczonego pisma w zasadniczej mierze sprowadzała się do powtórzenia argumentacji i twierdzeń, które już wcześniej zostały podniesione w postępowaniu, a które były znane skarżącej, reprezentowanej przez całe postępowanie przez profesjonalnego pełnomocnika.
Kolejnym istotnym zagadnieniem poruszonym przez Sąd Najwyższy w omawianym orzeczeniu jest wykładnia art. 6268 § 2 k.p.c. zgodnie z którym rozpoznając wniosek o wpis, sąd bada jedynie treść i formę wniosku, dołączonych do wniosku dokumentów oraz treść księgi wieczystej. W postanowieniu wskazano, że o ile fakty znane sądowi z urzędu nie mogą same przez się stanowić podstawy wpisu, gdyż pozostawałoby to w sprzeczności z 6268 § 2 k.p.c., o tyle mogą i powinny stanowić podstawę oddalenia wniosku, jeśli w wyniku uwzględnienia tych faktów dochodzi do ustalenia, iż istnieje ku temu przeszkoda. Artykuł 6268 § 2 k.p.c. ogranicza więc środki dowodowe, które mogą być podstawą uwzględnienia wniosku o wpis, nie odnosi się zaś do stwierdzenia przeszkody do jego dokonania.
#dostępowanie cywilne #KPC #Adviser1989
Czy wiesz, że... Z początkiem lipca 2021 roku ma zniknąć Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej (CEIDG)
Czytaj dalej[Sports law, football law] Some remarks on the basis of the decision of the FIFA Tribunal DRC of November 9, 2022, in the case of Kyriakos PAPADOPOULOS against Al Fayha Club, Saudi Arabia, ref. file REF FPSD-7748.
Czytaj dalej