Wstecz
Prawo spadkowe

[Prawo spadkowe] Z orzecznictwa Sądu Najwyższego: dział spadku

W dniu 02 czerwca 2017 r. Sąd Najwyższy rozpoznając sprawę o sygn. akt II CSK 722/16 (publ. SIP Lex nr 2334883) wydał postanowienie w którym określił dwa alternatywne sposoby dokonania działu spadku w skład, którego wchodzi przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisu art. 55 1 k.c. [Przedsiębiorstwo - definicja]:
Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1) oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2) własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3) prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4) wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5) koncesje, licencje i zezwolenia;
6) patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7) majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8) tajemnice przedsiębiorstwa;
9) księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

 

Ustawodawca ustalił definicję przedsiębiorstwa w art. 55 1 k.c. Stosownie do niej przedsiębiorstwo ma charakter szczególnego rodzaju masy majątkowej, wyodrębnianej ze względu na funkcję, dla zrealizowania której powstało przez powiązanie z sobą różnego rodzaju rzeczy i praw. Przedsiębiorstwo jest bowiem zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, a poszczególne rodzaje składających się nań elementów zostały przykładowo wymienione w art. 55 1 k.c. Dla zidentyfikowania przedsiębiorstwa jako szczególnego rodzaju rzeczy w obrocie nie mają znaczenia okoliczności podmiotowe, a mianowicie to, że wszystkie prawa do wchodzących w jego skład elementów należy przypisać jednej osobie fizycznej lub prawnej, lecz wspomniane już takie ich zespolenie, że wszystkie one używane są w celu prowadzenia działalności, którą cechuje fachowość, podporządkowanie regułom opłacalności lub zasadzie racjonalnego gospodarowania, działanie na własny rachunek, powtarzalność działań, uczestnictwo w obrocie gospodarczym, podporządkowanie zasadom gospodarki rynkowej.

Śmierć osoby, która jednoosobowo prowadziła przedsiębiorstwo, nie musi oznaczać jego dezintegracji, prowadzącej do ustania możliwości kwalifikowania tej masy majątkowej jako przedsiębiorstwa. Wygaszenie bytu przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55 1 k.c. będzie konsekwencją zaprzestania z chwilą otwarcia spadku działalności gospodarczej na bazie składników wyodrębnionych i dotychczas w tym celu używanych przez spadkodawcę oraz braku woli jej kontynuowania przez spadkobierców, czy to osobiście, czy przez inne osoby. W takim przypadku uzasadnione byłoby opisywanie indywidualnie statusu poszczególnych rzeczy, wierzytelności i praw, stanowiących do chwili otwarcia spadku przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 1 k.c. oraz uczynienie z nich osobno przedmiotu obrotu prawnego, w tym i umów. Każde pojedyncze prawo i wierzytelność, wchodzące dotąd w skład przedsiębiorstwa, wymagałoby wówczas podjęcia indywidualnej decyzji co do tego, jak ma być podzielone między spadkobiercami zmarłego przedsiębiorcy. Jeżeli jednak wolą spadkobierców jest zachowanie integralności przedsiębiorstwa i dalsze wykorzystywanie go w celach gospodarczych, przez nich samych lub inne osoby, to przedmiotem działu spadku mogą oni uczynić to odziedziczone przedsiębiorstwo, nie zaś poszczególne jego elementy.

 

W omawianym orzeczeniu Sąd Najwyższy stwierdził, że śmierć osoby prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą nie oznacza, że przedsiębiorstwo przez nią prowadzone przestaje istnieć. Od woli spadkobierców zależy czy będą kontynuowali działalność gospodarczą, a tym samym w dziale spadku przypadnie im odpowiedni udział w przedsiębiorstwie, czy podzielą między osoba wszystkie jego składniki. Należy przy tym pamiętać, że jeśli spadkodawca pozostawał w ustroju wspólności majątkowej z małżonkiem, to dziedziczeniu po nim podlega tylko udział w przedsiębiorstwie. Na kanwie tej sprawy Sąd Najwyższy dokonał wykładni art. 551 k.c. wskazując, że przedsiębiorstwo ma charakter szczególnego rodzaju masy majątkowej, wyodrębnianej ze względu na funkcję, dla zrealizowania której powstało przez powiązanie z sobą różnego rodzaju rzeczy i praw. Przedsiębiorstwo jest bowiem zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, a poszczególne rodzaje składających się nań elementów zostały przykładowo wymienione w art. 551 k.c. Dla zidentyfikowania przedsiębiorstwa jako szczególnego rodzaju rzeczy w obrocie nie mają znaczenia okoliczności podmiotowe, a mianowicie to, że wszystkie prawa do wchodzących w jego skład elementów należy przypisać jednej osobie fizycznej lub prawnej, lecz takie ich zespolenie, że wszystkie one używane są w celu prowadzenia działalności, którą cechuje fachowość, podporządkowanie regułom opłacalności lub zasadzie racjonalnego gospodarowania, działanie na własny rachunek, powtarzalność działań, uczestnictwo w obrocie gospodarczym, podporządkowanie zasadom gospodarki rynkowej.

 

#prawospadkowe #dział spadku #Adviser1989

Sprawdź pozostałe nasze wpisy

Wstecz
Prawo przedsiębiorców
[Prawo spółek handlowych] Czy niezaspokajanie roszczeń wierzycieli może spowodować odpowiedzialność karną członków zarządu sp. z o.o.?

Prawo spółek handlowych: Czy członkom zarządu spółki może grozić odpowiedzialność karna z tytułu niezaspokojenia wierzycieli spółki? | Adviser kancelaria prawna w Gdyni Czy członek zarządu spółki, który zaciąga zobowiązania w imieniu spółki, będąc świadomy, że spółka nie będzie ich w stanie wykonać poniesie odpowiedzialność karną? Co się stanie gdy będzie on ukrywał majątek lub spłacał zobowiązania tylko wobec niektórych wierzycieli? Odpowiedzi na te pytania możemy znaleźć w art. 300-302 kodeksu karnego.

Czytaj dalej
Prawo pracy 04.07.2022
[Prawo pracy] Reforma prawa pracy. Zmiana przepisów kodeksu pracy już od sierpnia 2022 r. - nowe uprawnienia pracowników i obowiązki pracodawców.

Polska do początku miesiąca sierpnia bieżącego roku powinna implementować unijne regulacje w zakresie prawa pracy, konkretnie dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1152 z 20 czerwca 2019 r. w sprawie przejrzystych i przewidywalnych warunków pracy w Unii Europejskiej oraz dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1158 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie równowagi między życiem zawodowym a prywatnym rodziców i opiekunów oraz uchylającej dyrektywę Rady 2010/18/UE. Zmiany obejmą m.in. takie sprawy jak: urlop opiekuńczy, wydłużenie urlopu rodzicielskiego, urlop „tacierzyński”, zasiłek macierzyński, elastyczna praca, zmiana długości umów o pracę na okres próbny, przyczyna wypowiedzenia umowy o pracę na czas określony, praca u kilku pracodawców. | ADVISER Armknecht & Partners, Kancelaria gdynia prawo pracy, prawo pracy, umowa o pracę, kancelaria prawa pracy gdynia, kancelaria adviser

Czytaj dalej