Jest to specyficzny system czasu pracy. Polega on na jednoczesnym zachowaniu 40-godzinnej tygodniowej normy czasu pracy, przy jednoczesnej zmianie dobowego wymiaru czasu pracy, który można wydłużyć do maksymalnie 12 godzin. Może to mieć miejsce tylko w 1-miesięcznym okresie rozliczeniowym. Okres rozliczeniowy może być przedłużony w uzasadnionych przypadkach do 3 miesięcy. Jednak gdy wykonywana praca ma związek z panującymi warunkami pogodowymi albo z porami roku to okres rozliczeniowy może zostać ustalony na maksymalnie 4 miesiące.
Takie wydłużenie wymiaru czasu pracy jednego dnia skutkuje odpowiednim skróceniem go w kolejnych dniach, lub dniem wolnym. Ważne, aby przedłużenie czasu pracy nie skutkowało nadmierną eksploatacją pracownika, która może doprowadzić do konsekwencji, które mogą negatywnie odbić się na jego zdrowiu.
Jedną z form równoważnego czasu pracy jest zmodyfikowany system równoważnego czasu pracy. Pojawia się on w przypadku, gdy praca polega na dozorze urządzeń lub związana jest z częściowym pozostawaniem w pogotowiu do pracy. Praca taka nie może charakteryzować się dużą intensywnością. W takiej sytuacji dobowy wymiar czasu pracy może być wydłużony do 16 godzin w 1-miesięcznym okresie rozliczeniowym. Po pracy w takim systemie pracownik może odpoczywać co najmniej tyle godzin ile przepracował, niezależnie od minimalnego odpoczynku wskazanego w kodeksie pracy.
Drugą formą równoważnego systemu pracy jest pilnowanie mienia, straż i ratownictwo. Pracownicy, którzy pilnują mienia lub chronią osób, pracują w straży pożarnej lub służbach ratowniczych mogą pracować w systemie, który dopuszcza wydłużenie czasu pracy do 24 godzin w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 1 miesiąca (z możliwością przedłużenia jego trwania do 3 bądź 4 miesięcy). W takiej sytuacji, odpoczynek po tak długiej pracy nie może być krótszy niż czas jego trwania.
Stan prawny na dzień 30.04.2021 r.
#pracodawca, #pracownik, #równoważnyczaspracy, #równoważonyczaspracy, #prawopracy, #normaczasupracy, #okresrozliczeniowy #adviser1989