Wstecz 
Naruszenie zakazu konkurencji skutkuje tym, że każdy z pozostałych wspólników zgodnie z art. 57 §1 k.s.h. ma prawo żądać wydania spółce korzyści, jakie osiągnął wspólnik naruszający zakaz konkurencji, lub żądać naprawienia wyrządzonej spółce szkody. Wspólnicy mają jednak ograniczony czas na skierowanie takiego żądania. Roszczenia te przedawniają się bowiem z upływem sześciu miesięcy od dnia, w którym wszyscy pozostali wspólnicy dowiedzieli się o naruszeniu zakazu, nie później jednak niż z upływem trzech lat.
Naruszenie zakazu konkurencji często polega na wielokrotnie powtarzanym, dającym się oddzielić, ale rozciągniętym w czasie zachowaniu. W takim przypadku pojawia się problem od kiedy należy liczyć upływ wskazanych 6 miesięcy oraz 3 lat.
Z tym pytaniem zmierzył się Sąd Najwyższy podejmując w dniu 12 stycznia 2022 r. uchwałę w sprawie o sygn. akt III CZP 78/22 (publ. w SIP Lex pod nr 3303289). W niniejszej sprawie pozwana od stycznia 2012 r. do końca 2014 r. organizowała targi, których organizacją w latach 2009- 2011 zajmowała się spółka powodowa. Zarzucany pozwanej czyn w postaci zajmowania się interesami konkurencyjnymi miał polegać na wielokrotnie powtarzanym, dającym się oddzielić, ale rozciągniętym w czasie zachowaniu. Roszczenie odnosiło się do osiągania dochodów z konkurencyjnych działań w zakresie organizacji targów, naruszeniami były zatem powtarzalne czyny sprowadzające się do niejednokrotnej organizacji targów.
Sąd Najwyższy stwierdził, że jeżeli naruszenie zakazu konkurencji, o którym mowa w art. 56 § 2 k.s.h., polega na podjęciu dających się zindywidualizować, powtarzających się zachowaniach, roszczenia wspólnika przewidziane w art. 57 § 1 k.s.h. (żądanie wydania spółce korzyści, jakie osiągnął wspólnik naruszający zakaz konkurencji oraz żądanie naprawienia wyrządzonej spółce szkody) przedawniają się z upływem sześciu miesięcy od dnia, gdy wszyscy pozostali wspólnicy dowiedzieli się o naruszeniu zakazu, nie później jednak niż z upływem trzech lat (art. 57 § 2 k.s.h.), liczonych odrębnie w stosunku do każdego zachowania.
Sąd Najwyższy wskazał, że przyjęcie, iż bieg przedawnienia rozpoczyna się z każdym dniem, w którym dochodzi do naruszenia, odpowiada celowi ochrony spółki przed działalnością konkurencyjną jej wspólników, zarówno z punktu widzenia uprawnionego, jak i sprawcy. Z jednej strony nie pozwala na to, aby uprawniony zwlekał z wytoczeniem powództwa, czekając na zakończenie stanu naruszania jego praw, a z drugiej nie dopuszcza do tego, aby sprawca mógł bezkarnie naruszać zakaz konkurencji.
Gdyby uznać, że od pierwszego naruszenia biegnie termin przedawnienia dla każdego innego naruszenia, to po upływie stosunkowo krótkich terminów wynikających z art. 57 § 2 k.s.h. (6 miesięcy i 3 lata) prawo przysługujące spółce osobowej byłoby pozbawione jakiejkolwiek ochrony przed działalnością konkurencyjną jej wspólników. Każdy wspólnik - wbrew konstrukcji i istocie zakazu konkurencji - mógłby dowolnie naruszać ten zakaz tylko z tego powodu, że od pierwszego naruszenia upłynął już termin przedawnienia.
Podsumowując należy w pełni zaaprobować wydaną uchwałę, uznając że zabezpiecza ona interesy zarówno spółki, wspólnika naruszającego zakaz konkurencji jak i innych podmiotów korzystających z dóbr i usług oferowanych przez zainteresowanych.
#zakazkonkurencji #prawohandlowe #prawospółek #Adviser1989
Przedsiębiorco, czy zabezpieczyłeś się w razie ewentualnego zachorowania? Czasy mamy trudne i niepewne – szczególnie w kwestii zdrowia. W razie zachorowania, zarządzanie Twoim biznesem będzie utrudnione lub wręcz niemożliwe, a biznes sam się nie zaopiekuje.
Czytaj dalej
W praktyce obrotu, w stosunkach pomiędzy klubem a piłkarzem niejednokrotnie powstaje sytuacja, w której strony kontraktu piłkarskiego nie są zainteresowane dalszym jego obowiązywaniem. Wówczas kwestie związane z zakończeniem obowiązywania takiego kontraktu poddawane są analizie, w szczególności opinii prawnej prawnika specjalizującego się w prawie umów, prawie sportowym, ze szczególnym uwzględnieniem prawa piłkarskiego. W pierwszej kolejności zaznaczyć należy, że w zasadzie każdy kontrakt piłkarski może zostać zakończony przed terminie na jaki został zawarty. Kontrakt piłkarski może zostać przede wszystkim rozwiązany za porozumieniem stron, np. w związku z transferem piłkarza, jak również rozwiązany jednostronnie przez klub albo samego piłkarza. W tym wpisie zajmiemy się sytuacją rozwiązania kontraktu piłkarskiego z winy klubu w kontekście regulacji Polskiego Związku Piłki Nożnej. prawo sportowe prawo piłkarskie prawnik kancelaria prawa sportowego prawo sportowe kancelaria gdynia gdańsk polska prawnik lex sportiva In the practice of turnover, in relations between a club and a football player, a situation often arises in which the parties to a football contract are not interested in its continued validity. Then, issues related to the termination of such a contract are analyzed, in particular by the legal opinion of a lawyer specializing in contract law, sports law, with particular emphasis on football law. First of all, it should be noted that, in principle, every football contract may be terminated before the date for which it was concluded. A football contract may be terminated primarily by mutual consent of the parties, e.g. in connection with the transfer of the player, or terminated unilaterally by the club or the player himself. In this entry, we will deal with the situation of termination of a football contract due to the club's fault in the context of regulations of the Polish Football Association. sports law football law lawyer sports law firm sports law law firm Gdynia Gdańsk Poland lawyer lex sportiva
Czytaj dalej