Wstecz 
Każda praca, którą pracownika wykonuje ponad obowiązujące go normy czasu pracy oraz ponad obowiązujący go przedłużony dobowy wymiar czasu pracy jest pracą w godzinach nadliczbowych. Praca na takich zasadach dopuszczalna jest w dwóch przypadkach określonych w art. 151 kodeksu pracy:
występuje konieczność prowadzenia akcji ratunkowej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii,
zachodzą szczególne potrzebny pracodawcy (pracownik w roku może pracować w ten sposób tylko 150 godzin).
Jak wskazuje orzecznictwo Sądu Najwyższego, potwierdzone w wyroku SN z 10 września 2019 roku, w sprawie pod sygn. II PK 55/18, publ. LEX nr 2779940 – „przyjęło się uważać,
iż szczególne potrzeby pracodawca wyraża poleceniem, to można także wykonywać pracę nadliczbową za wiedzą i zgodą (choćby) milczącą pracodawcy, gdy pracownik działa w jego interesie bowiem polecenie pracy w godzinach nadliczbowych nie wymaga szczególnej formy
i wystarczająca jest dorozumiana zgoda pracodawcy”.
Warto zaznaczyć, że odpracowywanie wolnego, które zostało udzielone na pisemny wniosek pracownika, nie jest pracą w godzinach nadliczbowych.
Praca w godzinach nadliczbowych może być atrakcyjna pod względem finansowym.
Za pracę w nocy, w niedzielę i święta (które nie są dla pracownika dniami pracy) oraz w dniu wolnym od pracy (udzielonym w zamian za pracę w niedzielę lub w święto) pracownikowi przysługuje normalne wynagrodzenie oraz dodatkowo 100% wynagrodzenia. Taki sam dodatek przysługuje, gdy przekroczona zostanie 40-godzinna tygodniowa norma czasu pracy. Gdy praca nadliczbowa świadczona jest w inne niż wymienione wcześniej dni, dodatek wynosi 50% wynagrodzenia. „Normalne wynagrodzenie” zgodnie z wyrokiem SN z dnia 3 czerwca 1986 roku, pod sygn. akt I PRN 40/86, publ. SIP Lex pod nr: 12989, stanowić ma stałe
i systematyczne wynagrodzenie, w którego skład wchodzi wypłata zasadnicza oraz dodatkowe składniki, które zgodnie z przepisami obowiązującymi w zakładzie pracy mu przysługują.
Inną formą rekompensaty za pracę w godzinach nadliczbowych może być udzielany w tym samym wymiarze czas wolny. Następuje to na wniosek pracownika, jednak może też nastąpić bez wnioskowania. Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 9 lutego 2010 roku, pod sygnaturą I PK 157/09, SIP Lex pod nr: 889232, podkreśla, że „w przypadku udzielenia na pisemny wniosek pracownika czasu wolnego od pracy w zamian za czas przepracowany w godzinach nadliczbowych, dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych nie przysługuje co oznacza,
że pracownik zachowuje prawo do normalnego wynagrodzenia za pracę wykonaną w godzinach nadliczbowych”.
W sytuacji, gdy to pracodawca udziela wolnego bez wniosku pracownika, czas wolny musi być w wymiarze o połowę wyższym niż przepracowane nadliczbowe godziny. Nie powoduje to obniżenia wynagrodzenia jakie przysługuje pracownikowi.
Jeśli pracownik wykonywał pracę w jego dniu wolnym od pracy, to pracodawca
w porozumieniu z nim udziela mu w zamian inny dzień wolny od pracy.
Co jednak w przypadku, gdy stosunek pracy ustanie przed upływem okresu rozliczeniowego?
Wtedy pracownikowi przysługuje oprócz zwykłego wynagrodzenia dodatek 100% wynagrodzenia, tak jak w przypadku pracy w nocy, niedzielę i święta oraz w dzień wolny
od pracy, jeśli pracował ponad swój wymiar czasu pracy.
Stan prawny na dzień: 30.04.2021 r.
#pracodawca #pracownik #godzinynadliczbowe #prawopracy #ekwiwalent #normaczasupracy #dodatekdowynagrodzenia #adviser1989
Prawo rodzinne: Jakie są granice zarządu majątkiem małoletniego dziecka i jaka jest odpowiedzialność prawna rodziców z tego tytułu? | Adviser kancelaria prawna w Gdyni Rodzicom naruszającym zasady sprawowania zarządu majątkiem małoletniego dziecka grożą konsekwencje wynikające z art. 109–111 k.r.o., a więc nawet pozbawienie władzy rodzicielskiej. Dlatego warto wiedzieć jakim wymogą prawnym muszą sprostać rodzice.
Czytaj dalej
W obrocie sportowym, w szczególności w piłce nożnej zawieranych jest szereg umów, w szczególności kontraktów trenerskich, kontraktów zawodniczych, umów transferowych oraz umów sponsoringowych. Szczególnie interesującą kwestią z zakresu prawa sportowego jest kontrakt trenerski, w w tym kontekście warunki i zasady zawierania i rozwiązywania kontraktu trenerskiego w piłce nożnej na zasadach określonych w przepisach prawa powszechnego i regulacjach Polskiego Związku Piłki Nożnej - PZPN. Prawo sportowe kancelaria, kancelaria gdynia, prawo sportowe gdynia, kancelaria prawa sportowego gdyni, kontrakt trenerski, kancelaria prawa sportowego, prawo sportowe kancelaria, kancelaria prawo sportowe, kancelaria prawa sportowego, ontrakt trenerski, a właściwie umowa o świadczenie usług albo pracy (umowa o pracę) w charakterze trenera piłki nożnej, jest regulowana postanowieniami uchwały Zarządu Polskiego Związku Piłki Nożnej (PZPN) nr XII/189 z dnia 12 grudnia 2014 roku dot. Zasad regulujących stosunki pomiędzy klubem sportowym a trenerem piłki nożnej (tekst jednolity przyjęty uchwałą Zarządu PZPN nr IX/146 z dn. 04 listopada 2020 r., dalej: „Uchwała PZPN”). Uchwała PZPN, co do zasady określa minimalne wymogi dotyczące profesjonalnego kontraktu trenerskiego (tzw. essentialia negotti), niemniej umowa z klubem może zawierać dodatkowe postanowienia, w szczególności: dodatkowe obowiązki trenera, w tym np. związane z udziałem w konferencjach prasowych czy promocją (marketingiem) klubu, dodatkowe świadczenia klubu na rzecz trenera, jak np. zwrot kosztów zakwaterowania, korzystania oraz zwrotu narzędzi służbowych – np. laptopa, samochodu, warunki płatności, zachowanie poufności, przekazanie praw autorskich, sposób i formę (komunikacji) doręczania korespondencji, możliwość jednostronnego rozwiązania umowy (kontraktu) przez klub https://adviser.law/prawo-sportowe rozwiązanie kontraktu trenerskiego
Czytaj dalej