Wstecz
Orzecznictwo

Z orzecznictwa Sądu Najwyższego: przyczyna zewnętrzna wypadku przy pracy

            W dniu 19 lutego 2021 r. Sąd Najwyższy rozpoznając sprawę o sygn. akt I USKP 15/21 (publ. SIP Lex nr 3122697) wydał wyrok, w którym ustalił, że kwestia czasu udzielenia ubezpieczonemu niezbędnej pomocy medycznej (związana z ograniczonym dostępem służb medycznych do pacjenta znajdującego się na wysokości 92 m) nie mieści się w pojęciu przyczyny zewnętrznej w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy wypadkowej.

            Uprawniony członek rodziny osoby zmarłej z powodu wypadku przy pracy może domagać się od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych jednorazowego odszkodowania. Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych- wypadek przy pracy jest to nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w z w związku z pracą. Istotą wielu spraw dotyczących wypadków przy pracy jest ustalenie czy przyczyna wypadku miała charakter wewnętrzny. W rozpoznawanej sprawie  Sąd Najwyższy postawił sobie pytanie- czy przyczyną zewnętrzną wypadku przy pracy, stanowiącą współprzyczynę w stosunku do samoistnej przyczyny wewnętrznej (schorzeń kardiologicznych), mogą być normalne, zgodne z BHP warunki świadczenia pracy, nawet gdy świadczona praca wymaga wysiłku fizycznego i jest świadczona w nietypowych okolicznościach (np. w podwyższonej temperaturze)? Po rozpoznaniu sprawy Sąd Najwyższy na postawione pytanie udzielił odpowiedzi negatywnej, oddalając skargę kasacyjną. Omawiane orzeczenie jest o tyle istotne, że systematyzuje dotychczasowe orzeczenia Sądu Najwyższego oraz wskazuje, że kwestia czasu udzielenia ubezpieczonemu niezbędnej pomocy medycznej (związana z ograniczonym dostępem służb medycznych do pacjenta znajdującego się na wysokości 92 m) nie mieści się w pojęciu przyczyny zewnętrznej w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy wypadkowej, leży bowiem poza wzajemnymi relacjami podmiotu zatrudniającego (pracodawcy) i zatrudnionego (pracownika).

            W omawianym orzeczeniu Sąd Najwyższy przypomniał, że samoistne schorzenie, chociażby wystąpiło nagle i w toku świadczenia pracy, nie może być uznane za wypadek przy pracy. (Wyrok SN z 26.09.2017 r., II UK 422/16, publ. SIP Lex nr 2397607) Sąd przyznał jednak, iż zdarza się niekiedy, że nagłe zdarzenie (np. zawał serca, udar mózgu, pęknięcie tętniaka aorty, zator tętnicy płucnej) wywołuje nie jedna, lecz więcej przyczyn, w tym o charakterze mieszanym (zewnętrzna i wewnętrzna). W tym ostatnim przypadku przyczyna zewnętrzna może przyspieszyć lub pogorszyć istniejący stan chorobowy i w tym znaczeniu stać się przyczyną wypadku przy pracy. Co więcej uszczerbek na zdrowiu pracownika spowodowany czynnikiem samoistnym (pochodzącym z organizmu pracownika) może stanowić wypadek przy pracy, jeżeli został wywołany nadmiernym w okolicznościach danego wypadku wysiłkiem fizycznym, psychicznym lub silnym stresem. W dalszej części orzeczenia wskazano, że przyczyną sprawczą zdarzenia może być każdy czynnik zewnętrzny (tzn. niewynikający z wewnętrznych właściwości człowieka) zdolny w istniejących warunkach wywołać szkodliwe skutki. W takim znaczeniu przyczyną zewnętrzną zdarzenia może być nie tylko narzędzie pracy, maszyna, siły przyrody, lecz także zachowania i czynności samego poszkodowanego (np. potknięcie się, odruch). Taką przyczyną jest również nadmierny wysiłek pracownika, za który - u człowieka dotkniętego schorzeniem samoistnym - może być uważana praca wykonywana jako codzienne zadanie w warunkach normalnych, gdyż nadmierność wysiłku pracownika powinna być oceniana przy uwzględnieniu jego indywidualnych właściwości, aktualnego stanu zdrowia, sprawności ustroju. (Uchwała składu 7 sędziów SN z 11.02.1963 r., III PO 15/62 publ. SIP Lex nr 106030). Sąd Najwyższy przytoczył również orzeczenie w którym stwierdzono, że możliwe jest zakwalifikowanie jako wypadku przy pracy doznanych przez pracownika zmian w narządzie wewnętrznym o charakterze schorzenia samoistnego, jednak pod warunkiem, że w stanie faktycznym sprawy zostaną stwierdzone szczególne, nadzwyczajne, nietypowe okoliczności towarzyszące świadczeniu pracy. Wykonywanie zwykłych czynności (normalny wysiłek, normalne przeżycia psychiczne) przez pracownika, który doznał pogorszenia stanu zdrowia w czasie i miejscu wykonywania zatrudnienia, nie może być uznane za zewnętrzną przyczynę wypadku przy pracy. Musi więc wystąpić szczególna (nadzwyczajna) okoliczność w przebiegu pracy, aby takie zaostrzenie procesu chorobowego mogło być uznane za skutek przyczyny zewnętrznej zdarzenia wypadkowego. (Wyrok SN z 19.02.2021 r., I USKP 15/21, publ. SIP Lex nr 3122697).

 

#prawopracy #Adviser1989

 

Sprawdź pozostałe nasze wpisy

Wstecz
Prawo sportowe 09.04.2024
[Sports law] Is a dispute between an athlete, coach or agent with a club always resolved by a sports tribunal or arbitration court?

In many cases, the content of agreements and contracts between a player, coach or agent with a club includes arbitration clauses, according to which the parties submit all sports to a specific sports arbitration tribunal or sports arbitration court. In such cases, the parties undertake to resolve the matter through sports arbitration rather than in court. However, a dispute between an athlete, coach or agent with a club does not always have to be resolved by a sports tribunal or arbitration court. The resolution of such a dispute may depend on many factors, such as the contract between the parties, the regulations of the league or sports federation, as well as applicable common law. A sports law firm specializing in legal issues related to sports is an important point of reference for people and entities involved in various legal issues in the world of sports. Sports law, which regulates the rules, procedures and relationships between participants in the world of sport, plays a key role in ensuring justice, equality and integrity in various sports disciplines. A sports law firm can offer a wide range of legal services, including: advice on concluding contracts, representation in disciplinary, arbitration and court matters, as well as support in matters related to image rights and sponsorship. Sports law specialists often have in-depth knowledge of the regulations governing specific sports disciplines, the principles of operation of sports federations and organizations, as well as international standards and codes of conduct. Sports law, which is a set of rules, regulations and standards, aims to both protect the interests of participants in the world of sports and ensure integrity, honesty and equality in competition. It covers a wide range of topics, from issues related to player transfers, through anti-doping regulations, to regulations regarding the organization of competitions and sporting events. Operating at the intersection of many areas of law, sports law often requires specialized knowledge and experience that can be provided by specialized sports law firms. Using the services of a sports law firm can be crucial for people and entities involved in the world of sports, especially in the face of the growing number of regulations, procedures and disputes that may arise. These law firms can help interpret complex regulations, represent their clients' interests in disputes and negotiations, and provide comprehensive legal and business support. In this way, a sports law firm and sports law together create the foundations on which the functioning and development of the world of sports in modern society are based. sports law lawyer law firm sports law sports law office Gdynia law firm Tricity Gdańsk Gdynia Sopot sports law lawyer law firm

Czytaj dalej