Wstecz
Prawo na co dzień

Odpowiedzialność za zarząd majątkiem dziecka

Odpowiedzialność za zarząd majątkiem dziecka

            Zarząd majątkiem dziecka ograniczony jest przez cel tego zarządu. Jak wyżej wspomniano, celem tym jest wykonywanie praw i obowiązków dziecka, których dziecko samo nie może wykonywać, co winno następować z dochowaniem reguł należytej staranności (art. 101 § 1 k.r.o.) oraz z uwzględnieniem dobra dziecka (art. 95 § 3 k.r.o.). Zaznaczyć przy tym należy, że podjęcie przez rodziców czynności zarządu sprzecznej z tym celem nie powoduje per se, że czynność ta będzie nieważna. Konsekwencją takiego zachowania może być jednak ponoszenie przez rodziców wobec dziecka odpowiedzialności odszkodowawczej (art. 471 k.c.; w konkretnych okolicznościach zachowanie rodziców może być potraktowane również jako delikt, co rodziłoby odpowiedzialność w oparciu o art. 415 i n. k.c. w zw. z art. 443 k.c.). Ponadto rodzicom naruszającym zasady sprawowania zarządu majątkiem dziecka grożą konsekwencje wynikające z art. 109–111 k.r.o., a więc z pozbawieniem władzy rodzicielskiej włącznie. (Szymon Romanow, Zarząd majątkiem dziecka sprawowany przez rodziców, Transformacje prawa prywatnego 1/2021)

            Jeżeli, dokonując obrotu dochodami, rodzice wyrządzili szkodę w substancji majątku dziecka (np. w drodze niestarannych inwestycji) bądź na osobie dziecka (np. przeznaczając dochód na zakup dla dziecka używek), ponoszą odpowiedzialność na zasadach ogólnych, a wykorzystanie dochodów dziecka podczas wyrządzania mu szkody nie mogłoby być traktowane jako okoliczność zwalniająca – ponieważ w tym przypadku dobrem podlegającym ochronie nie jest dochód jako taki, lecz osoba dziecka bądź substancja jego majątku. (Anna Sylwestrzak, Zarząd dochodami z majątku dziecka, Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Społeczny Rok LXXX-zeszyt 4-2018)

            Zgodnie z art 30 §1 k.r.o oboje małżonkowie są odpowiedzialni solidarnie za zobowiązania zaciągnięte przez jednego z nich w sprawach wynikających z zaspokajania zwykłych potrzeb rodziny. Kodeks rodzinny i opiekuńczy nie definiuje zwrotu „zwykłe potrzeby rodziny” . Przyjmuje się, że należą do nich powtarzające się przeciętne potrzeby dotyczące między innymi mieszkania, wyżywienia, ubioru czy ochrony zdrowia członków rodziny. W ich granicach mieści się zaspokajanie potrzeb każdego z małżonków oraz wspólnych małoletnich dzieci. (M. Fras [w:] Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz, red. M. Habdas, Warszawa 2021, art. 30.)

            Moim zdaniem w naszej sprawie występuje solidarna odpowiedzialność rodziców względem dziecka za nieprawidłowy zarząd majątkiem. Podstawa prawna art. 471 kc. w zw. z art. 101 §1 kr.o w zw. z art. 95 §3  k.r.o. w zw. z art 30 k.r.o. Uważam że zakup biletów był zwykłą potrzebą rodziny zaspokajającą potrzeby dziecka, więc jeśli państwo byli małżonkami to art. 30 k.r.o. ma moim zdaniem zastosowanie.

 

 

Sprawdź pozostałe nasze wpisy

Wstecz
Orzecznictwo 14.05.2024
[Prawo umów] Konsekwencje abuzywności postanowień umownych w aspekcie możliwości utrzymania umowy. Teza z orzeczenia Sądu Najwyższego

W dniu 21 marca 2024 r., Sąd Najwyższy wydał postanowienie w sprawie w sprawie pod sygn. akt I CSK 681/23 (publ. w SIP Lex pod nr 3702077),w którym wyjaśnił kwestie konsekwencji abuzywności postanowień umownych w aspekcie możliwości utrzymania umowy. O konsekwencjach abuzywności postanowień umownych w aspekcie możliwości utrzymania umowy - po wyeliminowaniu postanowień uznanych za nieuczciwe - decyduje bowiem nie tyle to, że wynikające z umowy zobowiązania mogą być (powinny być) in concreto wykonywane, lecz to, czy w obiektywnym ujęciu umowa mogła wiązać strony z uwzględnieniem jej treści po usunięciu postanowień nieuczciwych; rozstrzygające znaczenie ma zatem treść postanowień umowy, nie zaś to, czy świadczenia wynikające z umowy zostały in casu spełnione. Jeżeli w związku z abuzywnością postanowienia umownego okaże się, że umowa taka nie mogła ab initio wiązać stron, a wynikające z niej świadczenia zostały spełnione, zastosowanie ma art. 410 k.c. kancelaria prawna gdynia kancelaria trówjmiasto gdańsk gdynia sopot radca prawny prawo umów porada prawna prawo umów comliance umów klauzula salwatoryjna pranwik od umów negocjacje umów konstruowanie umowy klauzula umowna

Czytaj dalej
Prawo spadkowe
[Prawo spadkowe] Pełnomocnictwo niegasnące w przypadku śmierci mocodawcy - kluczowe zagadnienia i orzeczenia sądów

[Prawo spadkowe] Czy spadkodawca może udzielić pełnomocnictwa niewygasającego po jego śmierci (pełnomocnictwo na wypadek śmierci)? | Adviser Armknecht i Partnerzy radcowie prawnie w Gdyni prawo spadkowe kancelaria prawna w Gdyni kancelaria prawa spadkowego prawo spadkowe Nie każde pełnomocnictwo wygasa z mocy prawa wraz ze śmiercią spadkodawcy. Warto wiedzieć, które pełnomocnictwa nie muszą wygasać i jakich czynności mogą one dotyczyć. Podsumowując należy stwierdzić, że ani ustawodawca ani Sąd Najwyższy nie wskazali wprost w jakiej sytuacji udzielenie pełnomocnictwa niegasnącego jest dopuszczalne, a w jakiej nie można takowego udzielić. Każdy przypadek należy zatem rozpatrywać indywidualnie, posługując się wytycznymi jakie sformował Sąd Najwyższy. W pierwszej kolejności należy zbadać czy mocodawca w treści pełnomocnictwa wskazał, że nie wygasa ono w razie jego śmierci, następnie ustalić czy czynność jakiej ma dokonać pełnomocnik dotyczy praw i obowiązków majątkowych czy niemajątkowych, ściśle związanych z osobą spadkodawcy, oraz czy wygasają one w skutek śmierci mocodawcy. Należy także ustalić czy dokonanie czynności jest na korzyść czy na niekorzyść spadkobierców, a na końcu przeanalizować jaki wpływ dokonanie tej czynności ma na sytuację prawną osób trzecich. Podstawa prawna: ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, Dz. U. 1964 Nr 16 poz. 93 #pełnomocnictwoniegasnące #pełnomocnik #mocodawca #śmierćmocodawcy #spadkobiercy #działaniewimieniumocodawcy #prawaiobowiązkimajątkowe #orzeczeniaSN #AdviserArmknecht&Partners #adviser1989

Czytaj dalej