Prawo na co dzień

Odpowiedzialność za zarząd majątkiem dziecka

Zarząd majątkiem dziecka ograniczony jest przez cel tego zarządu. Jak wyżej wspomniano, celem tym jest wykonywanie praw i obowiązków dziecka, których dziecko samo nie może wykonywać, co winno następować z dochowaniem reguł należytej staranności (art. 101 § 1 k.r.o.) oraz z uwzględnieniem dobra dziecka (art. 95 § 3 k.r.o.). Zaznaczyć przy tym należy, że podjęcie przez rodziców czynności zarządu sprzecznej z tym celem nie powoduje per se, że czynność ta będzie nieważna. Konsekwencją takiego zachowania może być jednak ponoszenie przez rodziców wobec dziecka odpowiedzialności odszkodowawczej (art. 471 k.c.; w konkretnych okolicznościach zachowanie rodziców może być potraktowane również jako delikt, co rodziłoby odpowiedzialność w oparciu o art. 415 i n. k.c. w zw. z art. 443 k.c.). Ponadto rodzicom naruszającym zasady sprawowania zarządu majątkiem dziecka grożą konsekwencje wynikające z art. 109–111 k.r.o., a więc z pozbawieniem władzy rodzicielskiej włącznie. (Szymon Romanow, Zarząd majątkiem dziecka sprawowany przez rodziców, Transformacje prawa prywatnego 1/2021)

Jeżeli, dokonując obrotu dochodami, rodzice wyrządzili szkodę w substancji majątku dziecka (np. w drodze niestarannych inwestycji) bądź na osobie dziecka (np. przeznaczając dochód na zakup dla dziecka używek), ponoszą odpowiedzialność na zasadach ogólnych, a wykorzystanie dochodów dziecka podczas wyrządzania mu szkody nie mogłoby być traktowane jako okoliczność zwalniająca – ponieważ w tym przypadku dobrem podlegającym ochronie nie jest dochód jako taki, lecz osoba dziecka bądź substancja jego majątku. (Anna Sylwestrzak, Zarząd dochodami z majątku dziecka, Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Społeczny Rok LXXX-zeszyt 4-2018)

Zgodnie z art 30 §1 k.r.o oboje małżonkowie są odpowiedzialni solidarnie za zobowiązania zaciągnięte przez jednego z nich w sprawach wynikających z zaspokajania zwykłych potrzeb rodziny. Kodeks rodzinny i opiekuńczy nie definiuje zwrotu „zwykłe potrzeby rodziny” . Przyjmuje się, że należą do nich powtarzające się przeciętne potrzeby dotyczące między innymi mieszkania, wyżywienia, ubioru czy ochrony zdrowia członków rodziny. W ich granicach mieści się zaspokajanie potrzeb każdego z małżonków oraz wspólnych małoletnich dzieci. (M. Fras [w:] Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz, red. M. Habdas, Warszawa 2021, art. 30.)

Moim zdaniem w naszej sprawie występuje solidarna odpowiedzialność rodziców względem dziecka za nieprawidłowy zarząd majątkiem. Podstawa prawna art. 471 kc. w zw. z art. 101 §1 kr.o w zw. z art. 95 §3 k.r.o. w zw. z art 30 k.r.o. Uważam że zakup biletów był zwykłą potrzebą rodziny zaspokajającą potrzeby dziecka, więc jeśli państwo byli małżonkami to art. 30 k.r.o. ma moim zdaniem zastosowanie.

Sprawdź pozostałe nasze wpisy

Wstecz

Prawo pracy 01.01.2024

[Prawo pracy] Minimalne wynagrodzenie za pracę w 2024 roku

[Prawo pracy] Przypominamy, że od dnia 01 stycznia 2024 r. obowiązuje nowa stawka minimalnego wynagrodzenia za pracę. Zgodnie z treścią rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2023 r. w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz wysokości minimalnej stawki godzinowej w 2024 r. (Dz. U. z 2023 r., poz. 1893), wydanego na podstawie art. 2 ust. 5 ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. z 2020 r., poz. 2207 oraz z 2023 r. poz. 1667), od dnia 01 stycznia 2024 r. minimalne wynagrodzenie za pracę w wymiarze pełnego etatu wyniesie 4.242,00 zł brutto, a minimalna stawka godzinowa wynosić będzie 27,70 zł brutto. Pamiętać należy, że w Polsce wynagrodzenie za pracę w wysokości minimalnej płacy pobiera ok. 4,2 mln pracowników, co oznacza, że minimalną pensje zarabia co czwarta osoba świadcząca pracę na podstawie stosunku pracy, a więc osoby zatrudniane na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę (art. 2 k.p.). Minimalne wynagrodzenie za pracę dotyczy osób, które nawiązały z pracodawcą stosunek pracy, na podstawie, którego pracownik zobowiązał się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca - do zatrudnienia pracownika za wynagrodzeniem (art. 22 k.p.). Wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę jest corocznie przedmiotem negocjacji w ramach Rady Dialogu Społecznego, powołanej mocą ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego (Dz. U. z 2018 r., poz. 2232 oraz z 2020 r., poz. 568). prawo pracy kancelaria gdynia prawo pracy prawnik gdynia optymalizacja kosztów pracy audyty prawa pracy kancelaria prawa pracy kodeks pracy kodeksu pracy prawa pracy zatrudnienie prawo zatrudnienia

Czytaj dalej

Prawo podatkowe

Prawo do obniżenia podatku VAT uzależnione od warunków po stronie dłużnika – Wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE z dnia 15 października 2020 r – C-335/19

Artykuł 90 dyrektywy 2006/112 w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie przepisom krajowym, które uzależniają obniżenie podstawy opodatkowania podatkiem od wartości dodanej (VAT) od warunku, by w dniu dostawy towaru lub świadczenia usług, a także w dniu poprzedzającym dzień złożenia korekty deklaracji podatkowej mającej na celu skorzystanie z tego obniżenia dłużnik był zarejestrowany jako podatnik VAT i nie był w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji, zaś wierzyciel był w dniu poprzedzającym dzień złożenia korekty deklaracji podatkowej nadal zarejestrowany jako podatnik VAT.

Czytaj dalej