Wstecz 
Państwa – Strony konwencji:
Argentyna
Białoruś
Belgia
Benin
Bośnia i Hercegowina
Brazylia
Bułgaria
Burundi
Costa Rica
Wybrzeże Kości Słoniowej
Kuba
Czechy
Dominikana
Egipt
Ghana
Gwinea
Węgry
Liberia
Meksyk
Mongolia
Czarnogóra
Nikaragua
Norwegia
Paragwaj
Polska
Mołdawia
Rumunia
Rosja
Serbia
Słowacja
Słowenia
Uganda
Ukraina
Stany Zjednoczone Ameryki
Urugwaj
Zambia
Kwestie regulowane w konwencji:
Konwencja odnosi się do roszczeń kupującego, wynikających z umowy międzynarodowej sprzedaży towarów lub odnoszące się do jej naruszenia, zakończenia lub unieważnienia, które to roszczenia nie mogą być dochodzone po upływie pewnego okresu – terminu przedawnienia.
Określa też, które sprzedaże będą w jej rozumieniu traktowane jako sprzedaż międzynarodowa, oraz jakie warunki muszą w tej sytuacji zaistnieć.
Termin przedawnienia roszczeń został ustalony w konwencji na 4 lata; wskazane zostają również:Początek terminu przedawnienia,
Przypadki przerwania i przedłużenia terminu przedawnienia,
Skutki upływu terminu przedawnienia,
Sposób obliczania terminu.
Konwencja zakazuje też modyfikacji lub naruszenia terminu przez strony, za wyjątkiem możliwości przedłużenia umownego trwającego przedawniania.
Dwa lub więcej państw mogą oświadczyć w sposób wyraźny, że w przypadku konkretnych umów nie stosują konwencji, gdyż państwa te mają podobne przepisy prawne determinujące tę materię.
Konwencja ta, jako że ratyfikowana przez Prezydenta RP stanowi część porządku prawnego w Polsce.
Stan prawny na dzień: 30.04.2021 r.
Rozwój stosunków społecznych na świecie a szczególności w Europie spowodował, iż dziedziczenie majątku – przejście praw i obowiązków osoby zmarłej uległo znaczącej komplikacji. Swoboda poruszania się osób i kształtowania przez nie stosunków społecznych spowodowały, iż sprawy spadkowe zaczęły łączyć aspekty prawne z systemów prawnych różnych państw.
Czytaj dalej
W obrocie sportowym, w szczególności w piłce nożnej zawieranych jest szereg umów, w szczególności kontraktów trenerskich, kontraktów zawodniczych, umów transferowych oraz umów sponsoringowych. Szczególnie interesującą kwestią z zakresu prawa sportowego jest kontrakt trenerski, w w tym kontekście warunki i zasady zawierania i rozwiązywania kontraktu trenerskiego w piłce nożnej na zasadach określonych w przepisach prawa powszechnego i regulacjach Polskiego Związku Piłki Nożnej - PZPN. Prawo sportowe kancelaria, kancelaria gdynia, prawo sportowe gdynia, kancelaria prawa sportowego gdyni, kontrakt trenerski, kancelaria prawa sportowego, prawo sportowe kancelaria, kancelaria prawo sportowe, kancelaria prawa sportowego, ontrakt trenerski, a właściwie umowa o świadczenie usług albo pracy (umowa o pracę) w charakterze trenera piłki nożnej, jest regulowana postanowieniami uchwały Zarządu Polskiego Związku Piłki Nożnej (PZPN) nr XII/189 z dnia 12 grudnia 2014 roku dot. Zasad regulujących stosunki pomiędzy klubem sportowym a trenerem piłki nożnej (tekst jednolity przyjęty uchwałą Zarządu PZPN nr IX/146 z dn. 04 listopada 2020 r., dalej: „Uchwała PZPN”). Uchwała PZPN, co do zasady określa minimalne wymogi dotyczące profesjonalnego kontraktu trenerskiego (tzw. essentialia negotti), niemniej umowa z klubem może zawierać dodatkowe postanowienia, w szczególności: dodatkowe obowiązki trenera, w tym np. związane z udziałem w konferencjach prasowych czy promocją (marketingiem) klubu, dodatkowe świadczenia klubu na rzecz trenera, jak np. zwrot kosztów zakwaterowania, korzystania oraz zwrotu narzędzi służbowych – np. laptopa, samochodu, warunki płatności, zachowanie poufności, przekazanie praw autorskich, sposób i formę (komunikacji) doręczania korespondencji, możliwość jednostronnego rozwiązania umowy (kontraktu) przez klub https://adviser.law/prawo-sportowe rozwiązanie kontraktu trenerskiego
Czytaj dalej