Wstecz 
Państwa – Strony konwencji:
Argentyna
Białoruś
Belgia
Benin
Bośnia i Hercegowina
Brazylia
Bułgaria
Burundi
Costa Rica
Wybrzeże Kości Słoniowej
Kuba
Czechy
Dominikana
Egipt
Ghana
Gwinea
Węgry
Liberia
Meksyk
Mongolia
Czarnogóra
Nikaragua
Norwegia
Paragwaj
Polska
Mołdawia
Rumunia
Rosja
Serbia
Słowacja
Słowenia
Uganda
Ukraina
Stany Zjednoczone Ameryki
Urugwaj
Zambia
Kwestie regulowane w konwencji:
Konwencja odnosi się do roszczeń kupującego, wynikających z umowy międzynarodowej sprzedaży towarów lub odnoszące się do jej naruszenia, zakończenia lub unieważnienia, które to roszczenia nie mogą być dochodzone po upływie pewnego okresu – terminu przedawnienia.
Określa też, które sprzedaże będą w jej rozumieniu traktowane jako sprzedaż międzynarodowa, oraz jakie warunki muszą w tej sytuacji zaistnieć.
Termin przedawnienia roszczeń został ustalony w konwencji na 4 lata; wskazane zostają również:Początek terminu przedawnienia,
Przypadki przerwania i przedłużenia terminu przedawnienia,
Skutki upływu terminu przedawnienia,
Sposób obliczania terminu.
Konwencja zakazuje też modyfikacji lub naruszenia terminu przez strony, za wyjątkiem możliwości przedłużenia umownego trwającego przedawniania.
Dwa lub więcej państw mogą oświadczyć w sposób wyraźny, że w przypadku konkretnych umów nie stosują konwencji, gdyż państwa te mają podobne przepisy prawne determinujące tę materię.
Konwencja ta, jako że ratyfikowana przez Prezydenta RP stanowi część porządku prawnego w Polsce.
Stan prawny na dzień: 30.04.2021 r.
Wspólnik zarządzający naszej kancelarii Bartosz Armknecht, specjalizujący się między innymi prawie sportowym, został nominowany do tytułu Lidera Sport Biznes Polska 2022 w Plebiscycie organizowanym przez Stowarzyszenie Sport Biznes Polska.
Czytaj dalej
[Prawo morskie] W dniu 17 maja 2023 r. Sąd Administracyjny w Gdańsku w sprawie w sprawie pod sygn. akt I SA/Gd 212/23 dokonał sądowej wykładni pojęcia "transportu morskiego", które znajduje potwierdzenie w pojęciu statku morskiego zdefiniowanym dla potrzeb prawa morskiego. Sąd Administracyjny w Gdańsku ustalił, że sposób rozumienia pojęcia "transport morski" znajduje potwierdzenie w pojęciu statku morskiego zdefiniowanym dla potrzeb prawa morskiego. Zgodnie z treścią art. 2 § 1 oraz art. 3 § 2 ustawy z dnia 18 września 2001 r. - Kodeks morski (Dz. U. z 2018 r. poz. 2175 z późn. zm.), statkiem morskim jest każde urządzenie pływające przeznaczone lub używane do żeglugi morskiej, a morskim statkiem handlowym jest statek przeznaczony lub używany do prowadzenia działalności gospodarczej, a w szczególności do: przewozu ładunku lub pasażerów, rybołówstwa morskiego lub pozyskiwania innych zasobów morza, holowania, ratownictwa morskiego, wydobywania mienia zatopionego w morzu, pozyskiwania zasobów mineralnych dna morza oraz zasobów znajdującego się pod nim wnętrza Ziemi. prawo morskie kancelaria trójmiasto Gdańsk Gdynia Sopot prawo logistyczne prawo transportowe prawnik radca prawny On May 17, 2023, the Administrative Court in Gdańsk in the case under ref. no. No. I SA/Gd 212/23 provided a judicial interpretation of the concept of "maritime transport", which is confirmed by the concept of a seagoing vessel defined for the purposes of maritime law. The Administrative Court in Gdańsk determined that the understanding of the concept of "maritime transport" is confirmed by the concept of a seagoing vessel defined for the purposes of maritime law. Pursuant to art. 2 § 1 and art. 3 § 2 of the Act of September 18, 2001 - Maritime Code (Journal of Laws of 2018, item 2175, as amended), a seagoing vessel is any floating device intended or used for maritime navigation, and a seagoing merchant vessel is a ship intended or used for conducting business activities, in particular for: transporting cargo or passengers, sea fishing or obtaining other marine resources, towing, sea rescue, recovery of property submerged in the sea, obtaining mineral resources of the seabed and the resources of the interior beneath it Earth.Law firm ADVSIER Armknecht & Partners attorneys at law Poland
Czytaj dalej