Wstecz 
Jeśli jesteś konsumentem lub przedsiębiorcą, który dokonuje zakupów niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, czyli nie pobiera rachunku czy faktury na dane firmowe przedsiębiorcy, to przysługują ci wszystkie prawa konsumenckie.
Regulacje dotyczące nowego rodzaju podmiotu jakim jest „przedsiębiorca, do którego stosuje się przepisy dotyczące konsumentów”
Definicja konsumenta – art. 221 k.c. – Za konsumenta uważa się osobę fizyczną dokonującą z przedsiębiorcą czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową.
Definicja przedsiębiorcy – art. 431 k.c. – Przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna, o której mowa w art. 331 § 1, prowadząca we własnym imieniu działalność gospodarczą lub zawodową.
Trzecia kategoria podmiotów
Przedsiębiorca do którego stosuje się przepisy dotyczące konsumentów (przedsiębiorca chroniony jak konsument) – definicja utworzona na bazie szeregu przepisów – Osoba fizyczna zawierająca umowę bezpośrednio związaną z jej działalnością gospodarczą, gdy z treści tej umowy wynika, że nie posiada ona dla niej charakteru zawodowego, wynikającego w szczególności z przedmiotu wykonywanej przez nią działalności gospodarczej, udostępnionego na podstawie przepisów o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.
Zmiany pojawiające się w ustawie z dnia 31 lipca 2019 r. o zmianie niektórych ustaw w celu ograniczenia obciążeń regulacyjnych:
Przepisami o ochronie konsumentów został objęty przedsiębiorca, który:
• jest osobą fizyczną,
• zawiera z innym przedsiębiorcą umowę związaną bezpośrednio z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą lub zawodową, lecz nieposiadającą dla niej charakteru zawodowego.
Ocena charakteru zawodowego będzie określana na podstawie rodzaju działalności wskazanej w CEIDG. Ochrona takiego przedsiębiorcy będzie dotyczyć stosowania klauzul abuzywnych, rękojmi za wady rzeczy oraz uprawnienia do odstąpienia od umowy zawartej na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa. Mimo tej ochrony, taki przedsiębiorca nie będzie objęty ochroną UOKiKu.
Wybrane zmiany dotyczące relacji przedsiębiorca/przedsiębiorca chroniony jak konsument:
• rękojmia – rozszerzenie zastosowania przepisu na nowy podmiot:
▪ art. 5564 k.c. – przedsiębiorca chroniony jak konsument może wykonywać uprawnienia z tytułu rękojmi za wady rzeczy niemal w takim samym zakresie jak konsument
▪ art. 5565 k.c. – nie stosuje się: przepisów dotyczących utraty uprawnień (art. 563 k.c.) oraz zwłoki w odebraniu rzeczy (art. 567 §3 k.c.)
• klauzule abuzywne – jeśli postanowienia niedozwolone pojawią się w umowie to nie będą one wiązać przedsiębiorcy chronionego jak konsument:
▪ art. 3855 k.c. – odpowiednie stosowanie art. 3851- 3853 k.c. tj. brak związania postanowieniami, które nie zostały uzgodnione z nim indywidualnie, jeżeli kształtują jego prawa i obowiązki w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy.
• odstąpienie od umowy:
▪ art. 38a ustawy o prawach konsumenta – prawo odstąpienia od umowy zawartej na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa w terminie 14 dni bez ponoszenia dodatkowych kosztów.
• wadliwość rzeczy sprzedanej:
▪ art. 5761- 5764 k.c. – odpowiednie stosowanie przepisów dotyczących roszczeń sprzedawcy, który wykonał zobowiązanie z tytułu rękojmi w przypadku, gdy rzecz stała się wadliwa na skutek okoliczności, za które odpowiedzialność ponosi inny podmiot
Wskazuje się na trudność w weryfikacji z jakim podmiotem mamy do czynienia:
• Czy ma się to odbywać na podstawie oświadczenia woli?
• Czy na podstawie danych w CEIDG?
• Brak jasnych rozwiązań ze strony ustawodawcy.
Stan prawny na dzień 30.04.2021 r.
Inheritance law is one of the key areas of civil law that many of us will have to deal with sooner or later. Therefore, it is worth knowing the basic rules, especially regarding the liability of heirs for inheritance debts. A law firm in Gdynia specializing in inheritance law will help dispel doubts and advise in difficult situations. law office attoney Poland adviser.law lawyer Poland Gdańsk Gdynia
Czytaj dalej
Sąd podniósł, że poza procesowymi przypadkami wygaśnięcia zapisu na sąd polubowny, umowa o arbitraż mogłaby utracić moc także z przyczyn materialnoprawnych z uwagi na potrzebę stosowania w drodze analogii bądź wprost niektórych przepisów kodeksu cywilnego o czynnościach prawnych. Przyjmując, że zapis na sąd polubowny nie jest równoznaczny z rezygnacją z ochrony sądowej, jednym z założeń skuteczności tej czynności musi być dostępność alternatywnego forum uzgodnionego przez strony, a inaczej rzecz ujmując - możliwość uzyskania efektywnej ochrony prawnej przed sądem polubownym. Wyrazem relacji między skutecznością zapisu na sąd polubowny a rzeczywistą możliwością uzyskania ochrony prawnej przed sądem wskazanym w zapisie jest art. 1168 k.p.c., który określa niektóre przypadki utraty mocy zapisu, związane z niemożnością rozpoznania sprawy przez sąd polubowny oznaczony w zapisie lub w określonym przez strony składzie (por. także art. 1195 § 4 k.p.c.). Przepis ten ma wprawdzie dyspozytywny charakter, nie oznacza to jednak, że strony zapisu mogą wyłączyć skutek utraty mocy zapisu uzgadniając np., iż zapis zachowuje skuteczność, mimo wystąpienia okoliczności, o których mowa w art. 1168 § 1 i 2 bądź art. 1195 § 4 k.p.c. W razie wystąpienia tych okoliczności uzgodnienie takie byłoby równoznaczne ze zrzeczeniem się ochrony sądowej w ogólności, co nie mieści się w konstrukcji umowy procesowej, jaką jest zapis na sąd polubowny. Strony mogą natomiast określić np. innych arbitrów na wypadek, gdyby pełnienie funkcji przez arbitrów wskazanych w pierwszej kolejności okazało się niemożliwe. W braku możliwości zwolnienia od obowiązku poniesienia opłat, które wiążą się z wszczęciem i przeprowadzeniem postępowania arbitrażowego, obowiązek poniesienia tych kosztów może stanowić przeszkodę czyniącą dostęp do sądu polubownego faktycznie niemożliwym. Za zasadne należy w konsekwencji uznać stanowisko, że stan obiektywnej niemożności poniesienia przez powoda kosztów, których wyłożenie jest konieczne do wszczęcia i przeprowadzenia postępowania przed sądem polubownym, nie prowadzi wprawdzie do utraty mocy wiążącej zapisu (art. 1168 § 2 k.p.c.), może jednak pociągać za sobą niewykonalność zapisu w rozumieniu art. 1165 § 2 k.p.c. Wymaganie, aby niemożność poniesienia kosztów postępowania przed sądem polubownym miała charakter trwały, należy zatem rozumieć w ten sposób, że chodzi o stan obiektywnie istniejący w chwili orzekania, stanowiący podstawę rozstrzygnięcia sądu. Uznanie zapisu za niewykonalny nie jest równoznaczne z utratą jego mocy, toteż zapis ten może w przyszłości stać się podstawą odrzucenia pozwu w innych postępowaniach, jeżeli niemożność poniesienia kosztów postępowania przed sądem polubownym ustanie. Jeżeli jednak sąd państwowy, kierując się sytuacją istniejącą w chwili orzekania, oddalił prawomocnie zarzut zapisu na sąd polubowny (art. 222 k.p.c.), to przyszłe korzystne zmiany sytuacji majątkowej strony, która wytoczyła powództwo, nie mogą rzutować na utrwaloną prawomocnym postanowieniem właściwość sądu państwowego do rozstrzygnięcia sprawy, a jedynie na potrzebę cofnięcia zwolnienia od kosztów sądowych (art. 110 u.k.s.c.), jeżeli zwolnienie takie zostało udzielone. Postępowanie strony, która w odpowiedzi na zarzut zapisu na sąd polubowny powołuje się na niewykonalność zapisu, spowodowaną jej własnymi, celowymi, działaniami, podlega ocenie z punktu widzenia reguł dobrej wiary i nadużycia prawa procesowego (art. 3 i art. 41 k.p.c.). Dotyczy to wszystkich przypadków niewykonalności zapisu, bez względu na przyczyny, które stanowią jej podstawę. Ocena taka musi jednak bazować na okolicznościach konkretnej sprawy, a dopuszczalność jej przeprowadzenia, a niekiedy wręcz jej konieczność, nie podważa ogólnego założenia, według którego niewykonalność zapisu w rozumieniu art. 1165 § 2 k.p.c. może mieć podstawę także w niemożności poniesienia kosztów wszczęcia i przeprowadzenia postępowania arbitrażowego. Niewykonalność zapisu na sąd polubowny (art. 1165 § 2 k.p.c.) może wynikać z niemożności poniesienia kosztów arbitrażu. Kancelaria Prawa Sportowego: adviser.law Nasza kancelaria specjalizuje się w prawie sportowym, oferując kompleksową obsługę prawną dla sportowców, klubów, federacji oraz innych podmiotów związanych ze światem sportu. Zespół doświadczonych prawników, posiadających wiedzę i doświadczenie w tej dziedzinie, świadczy usługi w zakresie negocjacji umów sponsorskich, praw obrazu, praw autorskich, a także w sprawach dyscyplinarnych i sporach przed sądami sportowymi. Naszym celem jest zapewnienie kompleksowego wsparcia prawnego, pozwalającego naszym klientom osiągnąć sukces w świecie sportu, jednocześnie chroniąc ich interesy i prawa. Our law firm specializes in sports law, providing comprehensive legal services for athletes, clubs, federations, and other entities associated with the world of sports. Our team of experienced lawyers, equipped with knowledge and expertise in this field, offers services ranging from negotiating sponsorship agreements, image rights, copyright, to handling disciplinary matters and disputes before sports tribunals. Our goal is to provide comprehensive legal support, enabling our clients to succeed in the world of sports while protecting their interests and rights.
Czytaj dalej