Wstecz
Prawo pracy

Skutki porzucenia pracy przez pracownika

Zdarzają się sytuacje, w których pracownik z dnia na dzień porzuca pracę. Po prostu przestaje wykonywać swoje pracownicze obowiązki, jest nieobecny w pracy bez usprawiedliwienia, tzn. jego nieobecność nie wynika z urlopu, zwolnienia lekarskiego, ani innej okoliczności niemożności wykonywania pracy uznanych przez pracodawcę za usprawiedliwiające nieobecność w pracy.

Czym jest porzucenie pracy?
Przepisy prawa pracy obecnie nie definiują pojęcia „porzucenie pracy”, natomiast określają sytuacje związane z usprawiedliwioną nieobecnością w pracy, które określa Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 maja 1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy.

W związku z brakiem definicji porzucenia pracy przez pracownika należy zdarzenie takie traktować jako czynność faktyczną, która wywiera skutki prawne, aniżeli czynność prawną z zakresu prawa pracy. Warto podkreślić, że do 1996 roku, obowiązał art. 65 k.p., który wskazywał, że za porzucenie pracy uważa się samowolne uchylenie się pracownika od wykonywania pracy, niestawienie się do pracy bez zawiadomienia zakładu pracy we właściwym terminie o przyczynie nieobecności, za datę wygaśnięcia umowy o pracę przyjmuje się dzień, w którym pracownik zaprzestał wykonywania pracy.

Obecnie przepisy prawa pracy posługują się pojęciem „nieusprawiedliwionej nieobecności”, którą ma charakter ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych, nawet w sytuacji, gdy pracownik uprzednio zawiadomi o nieobecności i jej przyczynie pracodawcę. Co więcej samo zgłoszenie przez pracownika wniosku o udzielenie czasu wolnego czy przerwy w pracy w zamian za pracę w dodatkowe dni wolne od pracy nie uprawnia pracownika do wykorzystania tego czasu bez uprzedniego udzielenia zwolnienia przez pracodawcę (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 grudnia 2000 r. w sprawie I PKN 150/00, publ. w SIP Lex pod nr 54260). Oznacza to, że w sytuacji, gdy nieobecność pracownika nie jest usprawiedliwiona nie ma on prawa do jednostronnego decydowania o swojej obecności w pracy, ponieważ wymagana jest uprzednia wyraźna zgoda pracodawcy.

Jakie są skutki porzucenia pracy?
Porzucenie pracy stanowi ciężkie naruszenie obowiązków pracowniczych, a zatem najdotkliwszym dla pracownika skutkiem może być tzw. „Dyscyplinarne zwolnienie z pracy”, tj. rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika – wypowiedzenie stosunku pracy w trybie art. 52 k.p. Ponadto pracodawca od pracownika, który porzucił pracę może na podstawie art. 415 k.c. w zw. z art. 300 k.p. dochodzić na zasadach ogólnych odszkodowania za szkody wyrządzone nieobecnością pracownika, takie jak: konieczność zamknięcia zakładu pracy, niewykonanie zlecenia w terminie itp. (zob. wyrok SN z dnia 09 sierpnia 2011 r. w sprawie pod sygn. akt I BP 3/11, publ. w SIP Lex pod nr 1221062).

  • pracodawca może dochodzić odszkodowania od pracownika, który nie porzucił pracę
  • na co wskazuje Szkoda może objawiać się w wielu formach, np. potrzeba zamknięcia zakładu pracy na czas nieobecności pracownika, niedopełnienie terminów wypełnienia zobowiązań.

Porzucenie pracy wywołuje również inne skutki prawne, ale m.in. finansowe:

  • za okres nieusprawiedliwionej nieobecności pracownikowi nie przysługuje wynagrodzenie, co nie pozbawia pracownika prawa do wynagrodzenia za przepracowane dni oraz ekwiwalent za niewykorzystany urlop,
  • pracownikowi, który spowodował w okresie 6 miesięcy przed zarejestrowaniem się w powiatowym UP rozwiązanie ze swej winy stosunku pracy bez wypowiedzenia, nie przysługuje zasiłek dla bezrobotnych.
    Stan prawny na dzień 30.04.2021 r.

Sprawdź pozostałe nasze wpisy

Wstecz
Prawo przedsiębiorców
Przedsiębiorca jako konsument

Jeśli jesteś konsumentem lub przedsiębiorcą, który dokonuje zakupów niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, czyli nie pobiera rachunku czy faktury na dane firmowe przedsiębiorcy, to przysługują ci wszystkie prawa konsumenckie.

Czytaj dalej
Prawo spadkowe 23.12.2024
[Prawo spadkowe] Ustalanie istnienia i treści oświadczenia ostatniej woli po śmierci osoby składającej oświadczenie testamentowe

W tym wpisie na blogu naszej kancelarii prawnej w Gdyni analizujemy najnowsze orzeczenie Sądu Najwyższego, które dotyczy kluczowych kwestii związanych z ustaleniem istnienia i treści testamentu po śmierci testatora. Sprawa, rozpoznana pod sygnaturą I CSK 438/24, wskazuje na istotne wyzwania w procesie dowodzenia, które mają znaczenie dla osób zaangażowanych w sprawy spadkowe. Ze względu na ustalanie istnienia i treści oświadczenia ostatniej woli dopiero po śmierci osoby składającej oświadczenie konieczne jest ustanowienie wymagań formalnych utrudniających sfałszowanie treści oświadczenia, zmuszenie umierającego do jego złożenia lub wykorzystanie stanu zdrowia wyłączającego świadome wyrażenie woli. Podstawą formą testamentu jest testament w całości spisany własnoręcznie (art. 949 § 1 k.c.). Wymóg ten nie służy wyłącznie utrudnieniu sfałszowania treści ostatniej woli, lecz służy także możliwości sprawdzenia, czy spadkodawca pisał testament w stanie wyłączającym świadome albo swobodne powzięcie decyzji i wyrażenie woli (art. 945 § 1 pkt 1 k.c.). Badanie pismoznawcze pozwala do pewnego stopnia na ustalenie, czy piszący działał pod wpływem dużego stresu, co w połączeniu z innymi przesłankami może pozwolić na ustalenie złożenia oświadczenia pod bezprawną groźbą. Badanie to może także ujawnić zmiany charakteru pisma wynikające z demencji lub innych zaburzeń psychicznych.

Czytaj dalej