Wstecz
Prawo spadkowe

[Prawo spadkowe] Transgraniczne problemy postępowania spadkowego

Transgraniczne problemy postępowania spadkowego

Rozwój stosunków społecznych na świecie a szczególności w Europie spowodował, iż dziedziczenie majątku – przejście praw i obowiązków osoby zmarłej uległo znaczącej komplikacji. Swoboda poruszania się osób i kształtowania przez nie stosunków społecznych spowodowały, iż sprawy spadkowe zaczęły łączyć aspekty prawne z systemów prawnych różnych państw. W tym stanie rzeczy zaczęły powstawać problemy dotyczące właściwości miejscowej dotyczące organów jak również samego prawa mającego zastosowanie konkretnej sprawie. Do rozstrzygania sprawy spadkowej uprawnione mogłyby być organy państwa właściwe ze względu na obywatelstwo osoby zmarłej, miejsca jej zgonu (na terytorium innego państwa) lub miejsca położenia majątku (w terytorium jednego lub kilku państw).

Powstała w ten sposób sprawa spadkowa obejmująca aspekty prawne z systemów różnych państw ma charakter transgraniczny.

W celu ułatwienia rozwiązywania problemów obejmujących planowanie i zarządzanie transgranicznymi sprawami spadkowymi Unia Europejska przyjęła w 2012r rozporządzenie NR 650/2012 w sprawie dziedziczenia. Rozporządzenie objęło państwa członkowskie UE z wyjątkiem Danii, Irlandii i Wielkiej Brytanii. Powyższe państwa nie uczestniczą w stosowaniu rozporządzenia. Rozporządzenie obowiązuje od dnia 17 sierpnia 2015 r. Oznacza to, iż przepisy rozporządzenia mają zastosowanie do dziedziczenia, po osobach które zmarły najwcześniej w tym dniu lub później. Jednakże wybory prawa dokonane i testamenty sporządzone, przed datą wejścia w życie rozporządzenia pozostają w mocy. Rozporządzenie spadkowe będące instrumentem prawa wspólnotowego ma pierwszeństwo stosowania przed prawem krajowym w transgranicznych sprawach spadkowych. W tym stanie rzeczy przy analizowaniu takich spraw nie należy uwzględniać przepisów wewnętrznych poszczególnych państw członkowskich.

O transgranicznym charakterze sprawy spadkowej decyduje spełnienie następujących warunków:

spadkodawca był obywatelem innego państwa niż państwo jego zwykłego pobytu,
spadkodawca pozostawił majątek w innym państwie niż państwo jego zwykłego pobytu, przy czym bez znaczenia jest fakt czy jest to cały majątek czy tylko jego część,
przynajmniej część potencjalnych spadkobierców lub innych beneficjentów spadkowych (np. zapisobiorców) zamieszkuje w innym państwie niż państwo zwykłego pobytu spadkodawcy.
Rozporządzenie nie obejmuje kwestii podatkowych, które są regulowane według zasad obowiązujących w poszczególnych państwach członkowskich. Zagadnienia dotyczące stosunków rodzinnych, małżeńskich ustrojów majątkowych stanu cywilnego osób fizycznych.

Należy jednoznacznie stwierdzić, iż, rozporządzenie spadkowe przyjęte przez Unię Europejską ma pierwszeństwo stosowania przed prawem krajowym w sprawach spełniających przesłanki umożliwiające do zakwalifikowania sprawy jako transgranicznej sprawy spadkowej.

 

#zachowek #zachówek #spadek #postępowaniespadkowe #spadekzagranicą #sprawaspadkowa #spadki #prawospadkowe #adviser1989

 

Sprawdź pozostałe nasze wpisy

Wstecz
Prawo dla biznesu 04.04.2022
[Prawo spółek handlowych] Czy członek zarządu poniesie odpowiedzialność za niepodjęcie uchwały o kontynuacji działalności gospodarczej w trybie art. 233 k.s.h.?

Prawo spółek handlowych: Kiedy należy podjąć uchwałę o dalszym istnieniu spółki i jakie są skutki prawne braku podjęcia takiej uchwały? | ADVISER kancelaria prawna w Gdyni Jeżeli bilans sporządzony przez zarząd spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wykaże stratę przewyższającą sumę kapitałów zapasowego i rezerwowych oraz połowę kapitału zakładowego, zarząd jest obowiązany niezwłocznie zwołać zgromadzenie wspólników w celu powzięcia uchwały dotyczącej dalszego istnienia spółki (art. 233 §1 k.s.h.) kancelaria gdynia, prawnik gdynia, kancealria prawna gdynia, adviser gdynia https://adviser.law/prawo-spolek-handlowych

Czytaj dalej
Orzecznictwo 14.05.2024
[Prawo umów] Konsekwencje abuzywności postanowień umownych w aspekcie możliwości utrzymania umowy. Teza z orzeczenia Sądu Najwyższego

W dniu 21 marca 2024 r., Sąd Najwyższy wydał postanowienie w sprawie w sprawie pod sygn. akt I CSK 681/23 (publ. w SIP Lex pod nr 3702077),w którym wyjaśnił kwestie konsekwencji abuzywności postanowień umownych w aspekcie możliwości utrzymania umowy. O konsekwencjach abuzywności postanowień umownych w aspekcie możliwości utrzymania umowy - po wyeliminowaniu postanowień uznanych za nieuczciwe - decyduje bowiem nie tyle to, że wynikające z umowy zobowiązania mogą być (powinny być) in concreto wykonywane, lecz to, czy w obiektywnym ujęciu umowa mogła wiązać strony z uwzględnieniem jej treści po usunięciu postanowień nieuczciwych; rozstrzygające znaczenie ma zatem treść postanowień umowy, nie zaś to, czy świadczenia wynikające z umowy zostały in casu spełnione. Jeżeli w związku z abuzywnością postanowienia umownego okaże się, że umowa taka nie mogła ab initio wiązać stron, a wynikające z niej świadczenia zostały spełnione, zastosowanie ma art. 410 k.c. kancelaria prawna gdynia kancelaria trówjmiasto gdańsk gdynia sopot radca prawny prawo umów porada prawna prawo umów comliance umów klauzula salwatoryjna pranwik od umów negocjacje umów konstruowanie umowy klauzula umowna

Czytaj dalej