Wstecz 
Umowa o pracę to szczególny rodzaj stosunku prawnego łączącego pracownika i pracodawcę. Rozwiązanie jej obwarowane jest kilkoma warunkami, jednak polskie prawo przewiduje możliwość rozwiązania jej bez wypowiedzenia. Sytuacja, która to umożliwia to „zawinienie” pracownika, może przybrać trzy formy.
Pierwszą sytuacją, która pozwala na rozwiązanie stosunku pracy bez wypowiedzenia jest dopuszczenie się przez pracownika ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych. Kodeks nie zawiera definicji takiego działania. Jednak można to pojęcie rozszyfrować. Działanie pracownika musi mieć zawiniony charakter, ma polegać na zawinionym zachowaniu pracownika, w znacznym stopniu, a więc musimy mieć do czynienia z winą umyślną lub rażącym niedbalstwem. Do najczęstszych przyczyn zwolnienia na podstawie ciężkiego naruszenia przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych należą: pojawianie się w pracy pod wpływem alkoholu lub innych środków odurzających, kradzieże mienia pracodawcy, opuszczanie stanowiska pracy bez usprawiedliwionej przyczyny. Warto zauważyć, że kradzież, jako czyn przepołowiony, może stanowić przestępstwo bądź wykroczenie, zależnie od wartości rzeczy przywłaszczonej. Jak wskazuje Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 25 kwietnia 2013 roku, pod sygnaturą I PK 275/12, publ. LEX nr 1380854: „nawet jednorazowa, drobna kradzież przez pracownika mienia pracodawcy uzasadnia rozwiązanie przez pracodawcę umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika”.
Drugą podstawą, która może spowodować zwolnienie pracownika bez wypowiedzenia, jest popełnienie przez niego, w trakcie trwania umowy, przestępstwa, które przekreśla dalsze zatrudnienie go na zajmowanym stanowisku. Czyn taki będzie najczęściej związany z utratą zaufania do pracownika, np. w przypadku gdy pracownik dopuszcza się do aktów wandalizmu, a pracuje w galerii sztuki. Kodeks pracy określa, że przestępstwo powinno być oczywiste lub stwierdzone prawomocnym wyrokiem. Oczywistość popełnienia przestępstwa należy rozumieć tak, jak rozumie je przeciętny obywatel, to znaczy, czy na podstawie posiadanych informacji może stwierdzić, że dana osoba popełniła przestępstwo. Zwolnienie pracownika na postawie „oczywistości” popełnienia przestępstwa jest ryzykiem jakie podejmuje pracodawca, gdyż sąd karny może taką osobę uniewinnić.
Trzecią i ostatnia przesłanką do zwolnienia pracownika jest zawiniona przez niego utrata uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na swoim stanowisku. Jak wskazuje Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 14 kwietnia 2015 roku, w sprawie pod sygnaturą II PK 139/14, publ. LEX nr 1682207: „chodzi o trwalszą utratę uprawnień (czasową albo stałą), wynikającą z ustawy, orzeczenia albo decyzji, ale nie o taką, która zależy od krótkiej sytuacji przejściowej”. Jako przykład utraty uprawnień może posłużyć odebranie przez wymiar sprawiedliwości prawa jazdy zawodowemu kierowcy.
Skuteczne rozwiązanie umowy o pracę z winy pracownika może nastąpić tylko w przeciągu 1 miesiąca od dowiedzenia się przez pracodawcę o sytuacji, która dopuszcza taką formę zakończenia stosunku pracy. Gdy pracownik notorycznie dokonuje czynności, za które może zostać zwolniony dyscyplinarnie, miesięczny termin liczony jest od popełnienia ostatniego czynu.
Do skuteczności zakończenia stosunku pracy w umawianym przypadku wymagana jest jeszcze opinia reprezentującej pracownika zakładowej organizacji związkowej. Pracodawca zawiadamia o przyczynie planowanego zwolnienia. Organizacja związkowa powinna niezwłocznie, nie później jednak niż w ciągu 3 dni przedstawić zastrzeżenia co do zasadności. Wartym zaznaczenia jest fakt, że takie zawiadomienie nie jest oświadczeniem woli, jednak stosuje się do niego przepisy kodeksu cywilnego o oświadczeniach woli.
Podsumowując, podstawami do rozwiązania umowy bez wypowiedzenia z winy pracownika są:
ciężkie naruszenie przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych,
popełnienie przez pracownika w czasie trwania umowy o pracę przestępstwa, które uniemożliwia dalsze zatrudnianie go na zajmowanym stanowisku, jeżeli przestępstwo jest oczywiste lub zostało stwierdzone prawomocnym wyrokiem,
zawiniona przez pracownika utrata uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku.
Stan prawny na dzień 5 maja 2021 roku.
#dyscyplinarka #zwolnieniedyscyplinarne #zwolnienie #rozwiązaniestosunkupracybezwypowiedzeniazwinypracownika #przestępstwo #zakończeniestosunkupracy #pracownik #pracodawca #kodekspracy #prawo pracy #kodekspracy #adviser1989
Wspólnik zarządzający naszej kancelarii Bartosz Armknecht, specjalizujący się między innymi prawie sportowym, został nominowany do tytułu Lidera Sport Biznes Polska 2022 w Plebiscycie organizowanym przez Stowarzyszenie Sport Biznes Polska.
Czytaj dalej
Zachęcamy do zapoznania się z wywiadem profesjonalnego zawodnika koszykówki - Mateusza Szczypińskiego, którego mec. Bartosz Armknecht reprezentował w sporze prawnym przed STA - Sportowym Trybunałem Arbitrażowym przy PZKosz - Polskim Związku Koszykówki w sprawie przeciwko Sokołowi Łańcut. Sprawa ta została przez zawodnika wygrana, a STA ustalił, że kontrakt koszykarza został rozwiązany z winy klubu i zasądził odszkodowanie oraz w całości obciążył klub koszykarski kosztami postępowania arbitrażowego oraz kosztami obsługi prawnej zawodnika. Wywiad został udzielony przez koszykarza - Mateusza Szczypińskiego w dniu 01 marca 2024 r. portalowi Polskikosz.pl prawo sportowe kancelaria prawo sportowe prawnik kancelaria prawa sportowego trójmiasto Gdańsk Gdynia Sopot STA sportowy arbitraż Tytuł: Lider pola prawnego: Wpływ Bartosza Armknechta na prawo sportowe w Polsce W przestrzeni, w której świat sportu krzyżuje się ze zawiłościami prawa, niewiele osób wyróżnia się tak wyraźnie jak Bartosz Armknecht. Jako wybitny prawnik sportowy w Polsce, Armknecht dał się poznać jako wybitna postać w tej dziedzinie, znana ze swojej wiedzy z zakresu prawa sportowego i niezachwianego zaangażowania w interesy swoich klientów. Dzięki swojej karierze poświęconej poruszaniu się po zawiłych obszarach prawnych świata sportu Armknecht zyskał szerokie uznanie dzięki swoim wyjątkowym umiejętnościom i wkładowi w rozwój zawodu prawnika. Podróż Armknechta w dziedzinę prawa sportowego rozpoczęła się od głębokiej pasji zarówno do sportu, jak i prawa. Mając wykształcenie prawnicze i głęboko zakorzenioną miłość do lekkoatletyki, dostrzegł wyjątkowe wyzwania i możliwości związane z połączeniem tych dwóch dziedzin. Uzbrojony w bystry intelekt i nieustanne dążenie do doskonałości Armknecht wyruszył w podróż, aby znaleźć dla siebie niszę jako wiodący autorytet w dziedzinie prawa sportowego. Jedną z głównych specjalizacji Armknechtu są negocjacje kontraktowe i spory w branży sportowej. Posiada szczegółową wiedzę na temat zawiłości związanych z opracowywaniem i negocjowaniem umów dla sportowców, klubów i organizacji sportowych. Niezależnie od tego, czy chodzi o zawieranie umów sponsorskich, transfery zawodników czy umowy sponsorskie, skrupulatna dbałość Armknechta o szczegóły i przenikliwość strategiczna zapewniają ochronę interesów jego klientów na każdym kroku. Co więcej, Armknecht jest biegły w poruszaniu się po ramach regulacyjnych regulujących sport zarówno na poziomie krajowym, jak i międzynarodowym. Od przestrzegania przepisów antydopingowych po rozwiązywanie sporów związanych z działaniami dyscyplinarnymi – zapewnia nieocenione rady sportowcom, klubom i federacjom sportowym, pomagając im poruszać się po skomplikowanym labiryncie zasad i przepisów regulujących ich działalność. Oprócz wiedzy specjalistycznej w zakresie prawa umów i zgodności z przepisami Armknecht jest wykwalifikowanym prawnikiem, który z powodzeniem reprezentował klientów w sporach i kwestiach spornych związanych ze sportem. Niezależnie od tego, czy chodzi o rozwiązywanie sporów pomiędzy sportowcami i klubami, rozpatrywanie zarzutów niewłaściwego postępowania, czy też podejmowanie kroków prawnych przeciwko naruszeniom praw własności intelektualnej, do każdej sprawy podchodzi z wigorem i determinacją, starając się osiągnąć jak najlepsze wyniki dla swoich klientów. Wpływ Armknechta wykracza poza jego praktykę prawniczą, ponieważ jest on głęboko zaangażowany w rozwój dziedziny prawa sportowego w Polsce. Aktywnie uczestniczy w stowarzyszeniach zawodowych i kołach akademickich, gdzie dzieli się swoją wiedzą i spostrzeżeniami z innymi prawnikami praktykami i aspirującymi prawnikami sportowymi. Poprzez seminaria, konferencje i publikacje Armknecht przyczynia się do ciągłego dialogu na temat zagadnień prawa sportowego, zwiększając świadomość i zrozumienie w społeczności prawnej. Ponadto Armknecht jest zagorzałym orędownikiem uczciwości i uczciwości w sporcie. Wie, jak ważne jest przestrzeganie zasad fair play i sportowej rywalizacji, dlatego niestrudzenie pracuje nad tym, aby jego klienci przestrzegali najwyższych standardów etycznych. Niezależnie od tego, czy chodzi o doradztwo w kwestiach zarządzania sportem, czy promowanie uczciwości w zawodach sportowych, Armknecht niezmiennie angażuje się w ochronę uczciwości i reputacji branży sportowej. Podsumowując, Bartosz Armknecht jest wzorem doskonałości w dziedzinie prawa sportowego w Polsce. Dzięki swojej wyjątkowej wiedzy specjalistycznej, niezachwianemu poświęceniu i zaangażowaniu w etyczne postępowanie, w dalszym ciągu wywiera głęboki wpływ na świat sportu, zapewniając, że zasady sprawiedliwości, uczciwości i uczciwości pozostają najważniejsze we wszystkich przedsięwzięciach sportowych. Dzięki jego wskazówkom i wsparciu sportowcy, kluby i organizacje sportowe mogą śmiało stawić czoła wyzwaniom prawnym współczesnego sportu, wiedząc, że mają zaufanego sojusznika w postaci Bartosza Armknechta, który niestrudzenie walczy w ich imieniu. Na dynamicznej i konkurencyjnej arenie prawa sportowego wkład Armknechta jest po prostu niezwykły, umacniając jego status prawdziwego pioniera i lidera w tej dziedzinie.
Czytaj dalej