Wstecz
Prawo pracy

Zwolnienie dyscyplinarne – stosowanie art. 52 kodeksu pracy w praktyce

Zwolnienie dyscyplinarne – stosowanie art. 52 kodeksu pracy w praktyce

Umowa o pracę to szczególny rodzaj stosunku prawnego łączącego pracownika i pracodawcę. Rozwiązanie jej obwarowane jest kilkoma warunkami, jednak polskie prawo przewiduje możliwość rozwiązania jej bez wypowiedzenia. Sytuacja, która to umożliwia to „zawinienie” pracownika, może przybrać trzy formy.

Pierwszą sytuacją, która pozwala na rozwiązanie stosunku pracy bez wypowiedzenia jest dopuszczenie się przez pracownika ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych. Kodeks nie zawiera definicji takiego działania. Jednak można to pojęcie rozszyfrować. Działanie pracownika musi mieć zawiniony charakter, ma polegać na zawinionym zachowaniu pracownika, w znacznym stopniu, a więc musimy mieć do czynienia z winą umyślną lub rażącym niedbalstwem. Do najczęstszych przyczyn zwolnienia na podstawie ciężkiego naruszenia przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych należą: pojawianie się w pracy pod wpływem alkoholu lub innych środków odurzających, kradzieże mienia pracodawcy, opuszczanie stanowiska pracy bez usprawiedliwionej przyczyny. Warto zauważyć, że kradzież, jako czyn przepołowiony, może stanowić przestępstwo bądź wykroczenie, zależnie od wartości rzeczy przywłaszczonej. Jak wskazuje Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 25 kwietnia 2013 roku, pod sygnaturą I PK 275/12, publ. LEX nr 1380854: „nawet jednorazowa, drobna kradzież przez pracownika mienia pracodawcy uzasadnia rozwiązanie przez pracodawcę umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika”.

Drugą podstawą, która może spowodować zwolnienie pracownika bez wypowiedzenia, jest popełnienie przez niego, w trakcie trwania umowy, przestępstwa, które przekreśla dalsze zatrudnienie go na zajmowanym stanowisku. Czyn taki będzie najczęściej związany z utratą zaufania do pracownika, np. w przypadku gdy pracownik dopuszcza się do aktów wandalizmu, a pracuje w galerii sztuki. Kodeks pracy określa, że przestępstwo powinno być oczywiste lub stwierdzone prawomocnym wyrokiem. Oczywistość popełnienia przestępstwa należy rozumieć tak, jak rozumie je przeciętny obywatel, to znaczy, czy na podstawie posiadanych informacji może stwierdzić, że dana osoba popełniła przestępstwo. Zwolnienie pracownika na postawie „oczywistości” popełnienia przestępstwa jest ryzykiem jakie podejmuje pracodawca, gdyż sąd karny może taką osobę uniewinnić.

Trzecią i ostatnia przesłanką do zwolnienia pracownika jest zawiniona przez niego utrata uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na swoim stanowisku. Jak wskazuje Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 14 kwietnia 2015 roku, w sprawie pod sygnaturą II PK 139/14, publ. LEX nr 1682207: „chodzi o trwalszą utratę uprawnień (czasową albo stałą), wynikającą z ustawy, orzeczenia albo decyzji, ale nie o taką, która zależy od krótkiej sytuacji przejściowej”. Jako przykład utraty uprawnień może posłużyć odebranie przez wymiar sprawiedliwości prawa jazdy zawodowemu kierowcy.

Skuteczne rozwiązanie umowy o pracę z winy pracownika może nastąpić tylko w przeciągu 1 miesiąca od dowiedzenia się przez pracodawcę o sytuacji, która dopuszcza taką formę zakończenia stosunku pracy. Gdy pracownik notorycznie dokonuje czynności, za które może zostać zwolniony dyscyplinarnie, miesięczny termin liczony jest od popełnienia ostatniego czynu.

Do skuteczności zakończenia stosunku pracy w umawianym przypadku wymagana jest jeszcze opinia reprezentującej pracownika zakładowej organizacji związkowej. Pracodawca zawiadamia o przyczynie planowanego zwolnienia. Organizacja związkowa powinna niezwłocznie, nie później jednak niż w ciągu 3 dni przedstawić zastrzeżenia co do zasadności. Wartym zaznaczenia jest fakt, że takie zawiadomienie nie jest oświadczeniem woli, jednak stosuje się do niego przepisy kodeksu cywilnego o oświadczeniach woli.

Podsumowując, podstawami do rozwiązania umowy bez wypowiedzenia z winy pracownika są:

ciężkie naruszenie przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych,
popełnienie przez pracownika w czasie trwania umowy o pracę przestępstwa, które uniemożliwia dalsze zatrudnianie go na zajmowanym stanowisku, jeżeli przestępstwo jest oczywiste lub zostało stwierdzone prawomocnym wyrokiem,
zawiniona przez pracownika utrata uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku.
Stan prawny na dzień 5 maja 2021 roku.

#dyscyplinarka #zwolnieniedyscyplinarne #zwolnienie #rozwiązaniestosunkupracybezwypowiedzeniazwinypracownika #przestępstwo #zakończeniestosunkupracy #pracownik #pracodawca #kodekspracy #prawo pracy #kodekspracy #adviser1989

Sprawdź pozostałe nasze wpisy

Wstecz
Prawo spadkowe
[Prawo spadkowe] Pełnomocnictwo niegasnące w przypadku śmierci mocodawcy - kluczowe zagadnienia i orzeczenia sądów

[Prawo spadkowe] Czy spadkodawca może udzielić pełnomocnictwa niewygasającego po jego śmierci (pełnomocnictwo na wypadek śmierci)? | Adviser Armknecht i Partnerzy radcowie prawnie w Gdyni prawo spadkowe kancelaria prawna w Gdyni kancelaria prawa spadkowego prawo spadkowe Nie każde pełnomocnictwo wygasa z mocy prawa wraz ze śmiercią spadkodawcy. Warto wiedzieć, które pełnomocnictwa nie muszą wygasać i jakich czynności mogą one dotyczyć. Podsumowując należy stwierdzić, że ani ustawodawca ani Sąd Najwyższy nie wskazali wprost w jakiej sytuacji udzielenie pełnomocnictwa niegasnącego jest dopuszczalne, a w jakiej nie można takowego udzielić. Każdy przypadek należy zatem rozpatrywać indywidualnie, posługując się wytycznymi jakie sformował Sąd Najwyższy. W pierwszej kolejności należy zbadać czy mocodawca w treści pełnomocnictwa wskazał, że nie wygasa ono w razie jego śmierci, następnie ustalić czy czynność jakiej ma dokonać pełnomocnik dotyczy praw i obowiązków majątkowych czy niemajątkowych, ściśle związanych z osobą spadkodawcy, oraz czy wygasają one w skutek śmierci mocodawcy. Należy także ustalić czy dokonanie czynności jest na korzyść czy na niekorzyść spadkobierców, a na końcu przeanalizować jaki wpływ dokonanie tej czynności ma na sytuację prawną osób trzecich. Podstawa prawna: ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, Dz. U. 1964 Nr 16 poz. 93 #pełnomocnictwoniegasnące #pełnomocnik #mocodawca #śmierćmocodawcy #spadkobiercy #działaniewimieniumocodawcy #prawaiobowiązkimajątkowe #orzeczeniaSN #AdviserArmknecht&Partners #adviser1989

Czytaj dalej
Prawo spadkowe 02.11.2022
[Prawo spadkowe] Rażące naruszenie prawa przy stwierdzeniu nabycia spadku przez małżonka spadkodawcy w zbiegu z jego rodzeństwem. Orzecznictwo Sądu Najwyższego.

Nabycie spadku może nastąpić albo na podstawie ustawy albo na podstawie testamentu. Niekiedy dochodzi do sytuacji, gdy, uprawnieniu naużywają swoich praw, w szczególności praw procesowych, w konsekwencji czego dojść może do rażącego naruszenia prawa przy stwierdzeniu nabycia spadku. Taka sytuacja może być tym bardziej skompilowana, gdy spadkobierca dziedziczy w zbiegu z rodzicami lub rodzeństwem spadkodawcy. W takich przypadkach, uzasadnione może być nawet wniesienie skargi nadzwyczajnej. prawo spadkowe, prawo spadkowe kancelaria, prawo spadkowe kancelaria gdynia, prawo spadkowe prawnik, prawo spadkowe prawnik gdynia, sprawa spadkowa kancelaria, sprawa spadkowa kancelaria gdynia, sprawa spadkowa prawnik gdynia, prawnik od spraw spadkowych, kancelaria prawa spadkowego

Czytaj dalej