Wstecz
Orzecznictwo

Z orzecznictwa Sądu Najwyższego: solidarna odpowiedzialność (inwestora i wykonawcy) za wynagrodzenie podwykonawcy.

W dniu 5 marca 2021 r. Sąd Najwyższy rozpoznając sprawę o sygn. akt III CSKP 76/21 (publ. SIP Lex nr 3149352) wydał wyrok w którym wskazał jakie informacje musi posiadać inwestor aby zaistniała jego solidarna odpowiedzialność za wynagrodzenie podwykonawcy.

            Zgodnie z art. 6471 §1 i 2 k.c. inwestor odpowiada solidarnie z wykonawcą (generalnym wykonawcą) za zapłatę wynagrodzenia należnego podwykonawcy z tytułu wykonanych przez niego robót budowlanych, których szczegółowy przedmiot został zgłoszony inwestorowi przez wykonawcę lub podwykonawcę przed przystąpieniem do wykonywania tych robót, chyba że w ciągu trzydziestu dni od dnia doręczenia inwestorowi zgłoszenia inwestor złożył podwykonawcy i wykonawcy sprzeciw wobec wykonywania tych robót przez podwykonawcę. Zgłoszenie to  nie jest wymagane, jeżeli inwestor i wykonawca określili w umowie, zawartej w formie pisemnej pod rygorem nieważności, szczegółowy przedmiot robót budowlanych wykonywanych przez oznaczonego podwykonawcę. W praktyce obrotu gospodarczego zdarza się, że w umowie o roboty budowlane strony wskazują w sposób ogólny rodzaj prac budowlanych, które mają zostać wykonane przez bliżej nieokreślonego podwykonawcę. Wykonawca w takim przypadku zawiera umowę z podwykonawcą, nie informując inwestora o jej szczegółach. Po czym podwykonawca domaga się zapłaty od inwestora powołując się na fakt, że inwestor wiedział o jego istnieniu i świadczonych przez niego usługach, gdyż widział jak wykonuje pracę. W stanie faktycznym omawianego orzeczenia pracownicy podwykonawcy byli ubrani inaczej niż pracownicy wykonawcy.

            W omawianym orzeczeniu Sąd Najwyższy wskazał, że unormowana przepisem art. 6471 §5  k.c. odpowiedzialność inwestora w stosunku do podwykonawcy ma charakter ustawowej odpowiedzialności za cudzy dług, ale do jej powstania dochodzi jeśli zostały spełnione przesłanki określone w art. 6471 §2  k.c. Celem art. 6471 k.c. jest zapewnienie ochrony podwykonawcom, jednak sposób realizacji tej ochrony, polegający na wprowadzeniu gwarancyjnej odpowiedzialności inwestora za cudzy dług, wymaga starannej i rozważnej interpretacji zachowań mających uzewnętrznić wolę przyjęcia na siebie takiej odpowiedzialności. Zgoda inwestora odnosi się do elementów przedmiotowo istotnych umowy podwykonawczej, do których zaliczyć trzeba m.in. osobę podwykonawcy, zakres robót oraz wynagrodzenie. Przepisy art. 6471 §5  k.c. i 6471 §1 i 2 k.c  k.c. muszą być interpretowane łącznie na tle stanu faktycznego konkretnej sprawy.  W umowie o roboty budowlane, zawartej między inwestorem a wykonawcą, strony ustalają zakres robót, które wykonawca będzie wykonywał osobiście lub za pośrednictwem podwykonawców. Z uwagi na umiejscowienie tej zasady w pierwszej jednostce redakcyjnej art. 6471 k.c., określenie w umowie o roboty budowlane zakresu prac, które wykonawca będzie realizował za pośrednictwem podwykonawców, nie eliminuje dalszych wymogów - koniecznych do powstania odpowiedzialności inwestora za zapłatę podwykonawcy wynagrodzenia z tytułu wykonanych robót w ramach umowy o podwykonawstwo - przewidzianych w kolejnych jednostkach redakcyjnych tego przepisu, a w szczególności w § 2, wymagającego zgody inwestora na zawarcie konkretnej umowy podwykonawstwa oraz określającego zasady jej wyrażania, a także zachowania dla umowy o podwykonawstwo i o dalsze podwykonawstwo formy pisemnej pod rygorem nieważności (§ 4).

 

            W ocenie Sądu Najwyższego z powołanych przepisów wynika, że także wówczas, gdy w umowie pomiędzy inwestorem i generalnym wykonawcą przewidziano, że określone roboty będą wykonywali podwykonawcy, nawet zindywidualizowani, do powstania odpowiedzialności inwestora za zapłatę wynagrodzenia podwykonawcy, niezależnie od zawarcia umowy o podwykonawstwo w formie pisemnej, konieczna jest jego zgoda na zawarcie takiej umowy.  W dalszej części Sąd wskazuje, że jeśli w umowie o roboty budowlane zawartej pomiędzy inwestorem a generalnym wykonawcą przewidziano, że konkretne roboty, chociażby opisane ogólnie, wykona zindywidualizowany podwykonawca, a następnie zostanie zawarta umowa o podwykonawstwo w formie pisemnej i podwykonawca przystąpi do realizacji tych robót, o czym inwestor będzie miał niewątpliwą wiedzę, może stanowić pomocniczy argument przemawiający za uznaniem, iż inwestor wyraził zgodę na umowę podwykonawstwa, o której stanowi art. 6471 §2 k.c, poprzez czynności konkuldentne. Zgody tej jednak nie przesądza sytuacja, w której inwestor nie miał wiedzy co do określonego w umowie o podwykonawstwo wynagrodzenia za te roboty, zwłaszcza, gdy takiego wynagrodzenia nie konkretyzuje umowa pomiędzy inwestorem i generalnym wykonawcą.

Słowa kluczowe: prawo budowlane, odpowiedzialność inwestora, odpowiedzialność wykonawcy, wynagrodzenie podwykonawcy, prawo budowlane, umowa o roboty budowlane  

#prawoumów #prawobudowlane #Adviser1989

 

Sprawdź pozostałe nasze wpisy

Wstecz
Prawo sportowe 09.04.2024
[Sports law] Is a dispute between an athlete, coach or agent with a club always resolved by a sports tribunal or arbitration court?

In many cases, the content of agreements and contracts between a player, coach or agent with a club includes arbitration clauses, according to which the parties submit all sports to a specific sports arbitration tribunal or sports arbitration court. In such cases, the parties undertake to resolve the matter through sports arbitration rather than in court. However, a dispute between an athlete, coach or agent with a club does not always have to be resolved by a sports tribunal or arbitration court. The resolution of such a dispute may depend on many factors, such as the contract between the parties, the regulations of the league or sports federation, as well as applicable common law. A sports law firm specializing in legal issues related to sports is an important point of reference for people and entities involved in various legal issues in the world of sports. Sports law, which regulates the rules, procedures and relationships between participants in the world of sport, plays a key role in ensuring justice, equality and integrity in various sports disciplines. A sports law firm can offer a wide range of legal services, including: advice on concluding contracts, representation in disciplinary, arbitration and court matters, as well as support in matters related to image rights and sponsorship. Sports law specialists often have in-depth knowledge of the regulations governing specific sports disciplines, the principles of operation of sports federations and organizations, as well as international standards and codes of conduct. Sports law, which is a set of rules, regulations and standards, aims to both protect the interests of participants in the world of sports and ensure integrity, honesty and equality in competition. It covers a wide range of topics, from issues related to player transfers, through anti-doping regulations, to regulations regarding the organization of competitions and sporting events. Operating at the intersection of many areas of law, sports law often requires specialized knowledge and experience that can be provided by specialized sports law firms. Using the services of a sports law firm can be crucial for people and entities involved in the world of sports, especially in the face of the growing number of regulations, procedures and disputes that may arise. These law firms can help interpret complex regulations, represent their clients' interests in disputes and negotiations, and provide comprehensive legal and business support. In this way, a sports law firm and sports law together create the foundations on which the functioning and development of the world of sports in modern society are based. sports law lawyer law firm sports law sports law office Gdynia law firm Tricity Gdańsk Gdynia Sopot sports law lawyer law firm

Czytaj dalej
Orzecznictwo
[Postępowanie cywilne] Nowelizacja kodeksu postępowania cywilnego z dnia 9 marca 2023 r.

Ustawa o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw... Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawę z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece, ustawę z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, ustawę z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, ustawę z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych, ustawę z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki, ustawę z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, ustawę z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych, ustawę z dnia 10 lipca 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny, ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw, ustawę z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, ustawę z dnia 15 grudnia 2016 r. o Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej, ustawę z dnia 28 lutego 2018 r. o kosztach komorniczych, ustawę z dnia 22 marca 2018 r. o komornikach sądowych oraz ustawę z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw.

Czytaj dalej