Zgodnie z art. 47 ust. 3 ustawy z dnia dnia 31 sierpnia 2012 r. o Państwowej Komisji Badania Wypadków Morskich (dalej ustawa o PKBWM) każdy, kto znalazł lub zauważył porzucony statek, wrak, szczątki statku lub zanieczyszczenie środowiska morskiego albo był świadkiem wypadku lub incydentu morskiego ma obowiązek niezwłocznie o tym powiadomić:

• Najbliższy terenowy organ administracji morskiej lub
• Morską Służbę Poszukiwania i Ratownictwa, lub
• Marynarkę Wojenną, lub
• Straż Graniczną, lub
• Policję, lub
• Państwową Straż Pożarną lub
• Inne służby ustawowo powołane do niesienia pomocy.

Armator i kapitan statku, których dotyczy wypadek lub incydent morski, obowiązani są powiadomić o zdarzeniu Państwową Komisję Badania Wypadków Morskich oraz kapitanat pierwszego polskiego portu, do którego statek ma wejść po zdarzeniu, a także zabezpieczyć ślady i dowody dotyczące wypadku lub incydentu morskiego (art. 47 ust. 3 ustawy o PKBWM).

Zarządca portu i użytkownik infrastruktury portowej mają obowiązek powiadomić o wypadku morskim Państwową Komisję Badania Wypadków Morskich oraz zabezpieczyć ślady i dowody. Dotyczy to jednak tylko wypadku morskiego na skutek, którego doszło do śmierci lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu albo obiekty infrastruktury portowej zostały uszkodzone czy też spowodowały szkodę (art. 47 ust. 4 ustawy o PKBWM).

Jeśli świadek wypadku morskiego lub incydentu morskiego nie powiadomił odpowiednich organów państwowych o zdarzeniu może zostać ukarany karą pieniężną w wysokości do dwudziestokrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej za rok poprzedzający, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego. Obecnie jest to kwota powyżej 120 000 zł. Karę pieniężną wymierza minister właściwy do spraw gospodarki morskiej.