Zachowek w polskim prawie spadkowym oblicza się na podstawie określonych przepisów, które określają udział ustawowy w dziedziczeniu dla określonych osób. Jest to minimalna część spadku, do której uprawnieni są określeni spadkobiercy, niezależnie od postanowień testamentowych.
W przypadku obliczania zachowku bierze się pod uwagę wartość całego majątku spadkowego oraz kategorię osób uprawnionych do zachowku, zazwyczaj małżonków, dzieci oraz w niektórych przypadkach rodziców. Wysokość zachowku jest zazwyczaj równa połowie wartości udziału, jaki dana osoba otrzymałaby, gdyby dziedziczyła zgodnie z przepisami ustawowymi, czyli na podstawie prawa spadkowego.
Jeśli na przykład zmarły miał jedno dziecko, a cały jego majątek wynosi 200 000 złotych, a jego małżonek (który również ma prawo do zachowku) ma udział w spadku równy 1/4 (25%), to wartość udziału ustawowego dziecka wynosi 3/4 (75%). Zachowek dla dziecka w takim przypadku będzie wynosił połowę tej kwoty, czyli 37 500 złotych (czyli 75% z 50% wartości spadku).
Warto zauważyć, że w przypadku, gdy spadkodawca pozostawił testament, a wartość zachowku okazałaby się większa niż wartość dziedzictwa, zazwyczaj przysługuje spadkobiercom prawo do roszczenia z wyłączeniem testamentu. Ostateczne obliczenie zachowku może wymagać analizy indywidualnej sytuacji i konsultacji z prawnikiem specjalizującym się w prawie spadkowym, ponieważ może być złożone w przypadku bardziej skomplikowanych dziedziczeń lub sporów między spadkobiercami.